به گزارش خبرنگار پایگاه خبری ـ تحلیلی طلیعه، جلسه گروه علمی فلسفه سیاسی با موضوع درآمدی برطبقه بندی آثار صدر المتالهین؛ بررسی جایگاه مباحث سیاسی در آثار صدرالمتألهین با ارائه دکتر شریف لک‌زایی عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، چهارشنبه ۵ خرداد از ساعت ۲۱ در اتاق جلسات شماره ۲ مجمع عالی حکمت اسلامی برگزار شد.
لک‌زایی در ابتدای ابن نشست با بیان اینکه تا کنون طبقه بندی های مختلفی از حیات علمی ملاصدرا ارائه شده که مشهورترین آن توسط علامه سید محمد حسین طباطبایی مطرح شده است، گفت: این طبقه بندی اشعار می دارد که حیات ملاصدرا بر سه دوره است: دوره فراگیری و تحصیل؛ دوره ریاضت و تهذیب و در نهایت دوره نگارش و تدریس. تقریباً همه کسانی که بعد از طباطبایی به بحث پرداخته اند از این دسته بندی برای تبیین زندگی ملاصدرا بهره گرفته اند.
وی افزود: آیت الله جوادی آملی ضمن این که این طبقه بندی را به نوعی پذیرفته است اما بر اساس اسفار اربعه به ارائه بحث جدیدتری مبادرت می ورزد. از این نظر دوره کودکی و تحصیل ملاصدرا دوره قبل از ورود به اسفار اربعه به شمار می رود. ایشان آنگاه بر اساس اسفار اربعه به چهار دوره زندگی ملاصدرا اشاره و در این زمینه به بحث می پردازد. این طبقه بندی از حیات ملاصدرا مورد توجه محققان قرار نگرفته و ترویج نشده است.
این استاد حوزه و دانشگاه بیان کرد: عبدالرسول عبودیت نیز در کتاب خود با بحثی مختصر تلاش نموده است تاریخ نگارش برخی از آثار ملاصدرا را مورد توجه قرار دهد و بر اساس آن جایگاه هر کدام از مباحث ملاصدرا را مشخص نماید.
لک‌زایی ادامه داد: وجه اهمیت تلاش برای طبقه بندی ادوار زندگی و تعیین تاریخ نگارش آثار ملاصدرا در این است که می توان روشن نمود که هر کدام از مباحث ملاصدرا از چه جایگاهی در حیات علمی او برخوردار است. ضمن این که روشن می شود که مباحث سیاسی به ویژه در کدام دوره از زندگی او مورد توجه قرار گرفته و چه مباحثی توسط ایشان مورد بحث واقع شده است. همچنین می توان بر این اساس سیر تحول فکری ملاصدرا را بررسی و تغییر و تحول فکری او را دقیق تر تبیین و جایگاه هر اثر را در میان آثار روشن نمود.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تأکید کرد: بنده بر این نظر هستم که در سیر حیات علمی و نگارش آثار ملاصدرا می توان از سه ملاصدرا سخن گفت: ملاصدرای جوان، ملاصدرای میانسال، و ملاصدرای کهنسال. بر این اساس صدرای جوان در پی آموختن است؛ صدرای میانسال با قائل شدن به اصات وجود در پی تدوین فلسفه نوینی است؛ و صدرای کهنسال نیز با توجه به مباحث قرآنی و روایی و عرفانی در پی وحدت و جامع نگری است.
این محقق و نویسنده کشورمان با اشاره به اینکه این بحث برای نخستین بار از سوی وی مطرح می شود، گفت: این بحث در پی آن است که ابتدا به عنوان مقدمه ای برای ورود به بحث به ذکر طبقه بندی آثار صدرالمتألهین بپردازد و سپس به بررسی جایگاه سیاست در آثار ملاصدرا اشاره نماید. بنابراین تبیین جایگاه مطالب سیاسی در آثار ملاصدرا در سه دوره مذکور در اولویت است.
لک‌زایی در پایان سخنانش گفت: اشاره به این نکته بایسته است که شیوه مذکور برای بازشناخت برخی از متفکران از جمله افلاطون در غرب دارای سابقه است اما در ایران کمتر به این گونه مباحث پرداخته شده و درباره صدرالمتألهین تا آنجا که نگارنده مطلع است کاری صورت نگرفته است.