بند نهم اصل یک‌صدودهم قانون اساسی که مربوط به وظایف و اختیارات رهبری است، از امضاء حکم ریاست‌جمهوری پس از انتخابات مردم توسط رهبری سخن می‌گوید که در واقع از مفهوم رسمیت بخشیدن و نافذ کردن "حکم ریاست‌جمهوری"به کلمه‌ی "تنفیذ" یاد می‌شود. پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR  یادداشتی از حجت‌الاسلام‌و‌المسلمین نجف لک‌زایی، رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی پیرامون ماهیت و چیستی تنفیذ منتشر کرده است که در ادامه ملاحظه می کنید.

 در حکومت اسلامی دو عنصر وجود دارد، رضایت خداوند و رضایت مردم و چنین حکومتی را جمهوری اسلامی می‌نامیم، عنصر جمهوری به رأی، رضایت و حضور و مشارکت مردم و قید اسلامی به رضایت الهی و محتوای شرعی و قانونی اشاره دارد. دلایل زیادی برای مشارکت مردم داریم، قرآن در آیه‌ی ۲۵ سوره‌ی حدید می‌فرماید: «لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْط»؛ ناس در اینجا به‌صورت فاعل آورده شده و انبیاء آمده‌اند تا مردم قسط و عدالت را بر پا بدارند و هدفشان این است که مردم را در حوزه‌ی ایجاد قسط و عدالت فعال کنند. وقتی می‌شود گفت مردم فاعل‌اند که مشارکت جدی داشته باشند، امّا اگر مردم مشارکت نداشته باشند، نمی‌شود گفت که آن‌ها فاعلیتی دارند. آیه‌ی ۳۸ سوره‌ی شوری نیز وظیفه‌ی عمومی دیگری را متوجه عموم مردم می‌کند: «امرهم شوری بینهم»؛ این امر وقتی تحقق پیدا می‌کند که مردم به شکل فعالانه‌ای وارد شوند و مشارکت کنند و با مشورت و برنامه‌ریزی امور را به‌پیش ببرند.