بی شک در ایام دفاع مقدس حاج قاسم میرحسینی قائم مقام لشکر ۴۱ ثارالله ستاره ای بی بدیل برای رزمندگان استان می باشد و همچنان یاد آن شهید سبب ایجاد نشاظ و تحول در میان بازماندگان هشت سال دفاع مقدس می شود.
به گزارش زاهدان پرس، پس از ایام جنگ و رفتن فرماندهان بزرگی همچون حاج قاسم میرحسینی، شهید عالی، عباسعلی خمری و… بی شک جای خالی این بزرگان را افرادی همچون سردار لکزایی به خوبی پر کردند.
حاج حبیب از ابتدای سال ۶۹ تا ۹۱ که سیر فرماندهی از سپاه زابل تا استان را طی کرد گویی تدبیر شده بود خلا فرماندهی بازماندگان جنگ به او سپرده شود.
حبیب قرار شد جای افرادی همچون حاج قاسم را بگیرد با این تفاوت که اینبار فضا پس از جنگ به سرعت در حال تغییر بود و او بالافاصله خود را می بایست برای مواجه با تهاجم فرهنگی ، ناتوی فرهنگی و جنگ نرم آماده کند.
باید یک نکته اینجا برای ثبت در تاریخ گفت، با تمام احترامی که برای فرمانده های دورهای مختلف سپاه باید قائل بود ولی آنهای که از نزدیک اقدامات سپاه را در سالهای اخیر رصد می کنند می دانند که بار اصلی سپاه استان در حوزه فرهنگی و بسیج مقاومت بر عهده سردار لکزایی بوده است.
نگاهی گذار به برخی سخنرانی های و اقدامات حاج حبیب نشان می دهد که وی تسلط خیره کننده ای بر مبانی فرهنگی و حوزه نرم انقلاب داشت و کمتر شخصیتی را می توان یافت که در کنار کار اجرایی اینقدر به لحاظ مباحث تئوریک در حوزه های مختلف فرهنگی، دینی و انقلاب اسلامی چیره دست باشد.
شاید قیاس میان رزمندگان کار درستی نباشد ولی سردار لکزایی حاج قاسمی دیگر بود از جنس فرماندهی و سرداری جنگ نرم…
گذر ایام نیز همین موضوع را تایید می کند و هر چه از روزهای بعد از پرکشیدن حاح حبیب می گذرد متوجه می شویم که اینبار هم بچه رزمنده های استان بی فرمانده شدند و حاج قاسمی دیگر از میان ما رفته است…