زنده نگه داشتن یاد و نام شهدا کمتر از شهادت نیست
زنده نگه داشتن یاد و نام شهدا کمتر از شهادت نیست، این کمترین کاری است که می توان درسالروزتجلیل و زنده نگهداشتن یاد و نام شهدای گرانقدر تاسوکی انجام داد.
شش سال از فاجعه تروریستی تاسوکی می گذرد اما این فاجعه دلخراش همچنان در جامعه زنده است. زنده بودن آن نه به سبب تداوم جنایات سبعانه گروهک بیخرد مسبب این فاجعه، بلکه به خاطر مظلومیت شهدایی است که بیدفاع و بیگناه و مظلومانه شربت شهادت نوشیدند و نزد پروردگارشان جاودانه شدند. به باور حضرت آیت الله وحید خراسانی مقام شهدای این فاجعه آن چنان والا است که ما از درک آن غافلیم:
«کسانی که در فاجعه تروریستی تاسوکی کشته شده اند دارای چنان مقام والایی هستند که ما از آن غافلیم. شهدای مظلوم تاسوکی ظرف چند دقیقه همنشین اصحاب حضرت سید الشهدا(ع) شدند. چه مقامی بالاتر از این؟»
مظلومیت این شهیدان بر والایی مقام آنان افزوده است. آنان، که در مکتب و با حبّ اهل بیت پرورش یافته بودند با شهادت خویش در لحظات اندکی همنشین مولایشان حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) شدند و سعادت اخروی نصیب آنان شد.
افزون بر مظلومیت این شهیدان و پیروی از اهل بیت عصمت و طهارت (ع)، پاک بودن آنان از آلودگیهای دنیوی نیز چهره آنان را نورانی تر ساخته است. تعدادی از شهدای نورانی این فاجعه، دانش آموزانی بودند که هنوز در مدرسه عشق، مشق دانایی را تمرین می کردند. برخی از آنان در کسوت معلمی، در پرورش نونهالان و نوجوانان این مرزوبوم نقش آفرینی می کردند. تعدادی در شغل کسب و تجارت و کسب روزی حلال با خدا معامله می کردند. بعضی به شغل شریف کارگری اشتغال داشتند که پیامبر بر دستان کارگر بوسه می زد.
تنی چند نیز ردای طلبگی بر دوش کشیده و با تحمل درد و رنج و دوری از خانواده مشغول آموختن معارف اهل بیت بودند تا در حفظ و بسط این معارف اصیل نقشی ایفا کنند. و خیل دیگری که هر یک در مشاغل مهندسی، خبرنگاری و کارمندی به نوعی در خدمت جامعه بودند و برای اعتلای ایران سرافراز اسلامی در تلاش و تکاپو بودند. به یقین شهدای این فاجعه در شمار بهترین فرزندان این مرزوبوم بودند که به دست پلیدترین انسان نماها بی هیچ گناهی به شهادت رسیدند.
این یادداشت بر آن است تا نام و یاد این شهدای گرانقدر را همچنان زنده نگهدارد که به فرموده مقام معظم رهبری زنده نگه داشتن یاد و نام شهدا کمتر از شهادت نیست. این کمترین کاری است که میتوان در تجلیل و زنده نگهداشتن یاد و نام این عزیزان انجام داد.
منبع : ابنا
زنده نگه داشتن یاد و نام شهدا کمتر از شهادت نیست، این کمترین کاری است که می توان درسالروزتجلیل و زنده نگهداشتن یاد و نام شهدای گرانقدر تاسوکی انجام داد.
شش سال از فاجعه تروریستی تاسوکی می گذرد اما این فاجعه دلخراش همچنان در جامعه زنده است. زنده بودن آن نه به سبب تداوم جنایات سبعانه گروهک بیخرد مسبب این فاجعه، بلکه به خاطر مظلومیت شهدایی است که بیدفاع و بیگناه و مظلومانه شربت شهادت نوشیدند و نزد پروردگارشان جاودانه شدند. به باور حضرت آیت الله وحید خراسانی مقام شهدای این فاجعه آن چنان والا است که ما از درک آن غافلیم:
«کسانی که در فاجعه تروریستی تاسوکی کشته شده اند دارای چنان مقام والایی هستند که ما از آن غافلیم. شهدای مظلوم تاسوکی ظرف چند دقیقه همنشین اصحاب حضرت سید الشهدا(ع) شدند. چه مقامی بالاتر از این؟»
مظلومیت این شهیدان بر والایی مقام آنان افزوده است. آنان، که در مکتب و با حبّ اهل بیت پرورش یافته بودند با شهادت خویش در لحظات اندکی همنشین مولایشان حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) شدند و سعادت اخروی نصیب آنان شد.
افزون بر مظلومیت این شهیدان و پیروی از اهل بیت عصمت و طهارت (ع)، پاک بودن آنان از آلودگیهای دنیوی نیز چهره آنان را نورانی تر ساخته است. تعدادی از شهدای نورانی این فاجعه، دانش آموزانی بودند که هنوز در مدرسه عشق، مشق دانایی را تمرین می کردند. برخی از آنان در کسوت معلمی، در پرورش نونهالان و نوجوانان این مرزوبوم نقش آفرینی می کردند. تعدادی در شغل کسب و تجارت و کسب روزی حلال با خدا معامله می کردند. بعضی به شغل شریف کارگری اشتغال داشتند که پیامبر بر دستان کارگر بوسه می زد.
تنی چند نیز ردای طلبگی بر دوش کشیده و با تحمل درد و رنج و دوری از خانواده مشغول آموختن معارف اهل بیت بودند تا در حفظ و بسط این معارف اصیل نقشی ایفا کنند. و خیل دیگری که هر یک در مشاغل مهندسی، خبرنگاری و کارمندی به نوعی در خدمت جامعه بودند و برای اعتلای ایران سرافراز اسلامی در تلاش و تکاپو بودند. به یقین شهدای این فاجعه در شمار بهترین فرزندان این مرزوبوم بودند که به دست پلیدترین انسان نماها بی هیچ گناهی به شهادت رسیدند.
این یادداشت بر آن است تا نام و یاد این شهدای گرانقدر را همچنان زنده نگهدارد که به فرموده مقام معظم رهبری زنده نگه داشتن یاد و نام شهدا کمتر از شهادت نیست. این کمترین کاری است که میتوان در تجلیل و زنده نگهداشتن یاد و نام این عزیزان انجام داد.
منبع : ابنا