یک دکترای جغرافیا گفت: اگر آب خلیج فارس را به چاله سیستان منتقل کنیم در
کوتاه‌ترین مدت باعث کنترل شن‌های روان و تغییر کاربری اراضی منطقه به
کشاورزی و صنعتی وابسته به کشاورزی خواهد شد.
به گزارش ایسنا، کیومرث یزدان پناه افزود: این کار می‌تواند در یک طرح سه چهار ساله از طریق انتقال آب از مسیر میناب و جاسک به چاله سیستان انجام شود. اما متاسفانه آنقدر در فرایندهای سیاسی به دنبال انتقال آب خزر به بیابان‌های مرکزی ایران سیستم نسبت به این مساله توجهی نمی‌شود در حالی که انتقال آب خزر از لحاظ امنیتی نیز درست نخواهد بود.
وی ادامه داد: اگر آب خلیج‌فارس به ارتفاعات قبل از چاله سیستان منتقل شود به دلیل ویژگی‌های ژئومورفولوژیک منطقه نیازی به کارخانه‌های آب شیرین کن و یا پمپاژهای کنترل نمک نخواهد بود چرا که در صورت رها شدن آب با طی کردن مسیری از طریق سفره‌های آب زیرزمینی، خود زمین شوری آن را گرفته به صورت چاه یا چشمه مورد بهره‌برداری قرار خواهد گرفت.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: در حالی که سایر کشورهای همسایه مانند امارات و قطر در پی ایجاد دریاچه‌های مصنوعی هستند دریاچه هامون در ایران در حال خشک شدن است که اگر طرح انتقال آب خزر انجام شود در مناطق کرمان، یزد، نواحی جنوب شرق و هرمزگان نیز تاثیر مثبتی خواهد گذاشت.
یزدان‌پناه گفت: در حال حاضر باید تلاش کنیم از گسترش بیابان‌ها و حرکت شن‌های روان جلوگیری کنیم که روایش عامل خنک شدن دریاچه‌ها و تغییرات اقلیمی دوره‌ای ایران نقشی اساسی دارد.
وی اضافه کرد: در جنوب ایران دریاچه هامون به دلیل عدم تخصیص حق‌آبه این دریاچه از طریق رودهای هیرمند و هلیل رود خشک شده و تاثیر فراوانی بر اکوسیستم منطقه و گسترش بیابان‌های آن گذاشته است و از سویی هر 15 سال یک بار به مدت 10 سال دچار خشکسالی می‌شویم که همین موضوع مساله بیابان‌زایی و حرکت شن‌های روان را در این منطقه بحران کرده است.
به گزارش ایسنا، کیومرث یزدان پناه افزود: این کار می‌تواند در یک طرح سه چهار ساله از طریق انتقال آب از مسیر میناب و جاسک به چاله سیستان انجام شود. اما متاسفانه آنقدر در فرایندهای سیاسی به دنبال انتقال آب خزر به بیابان‌های مرکزی ایران سیستم نسبت به این مساله توجهی نمی‌شود در حالی که انتقال آب خزر از لحاظ امنیتی نیز درست نخواهد بود.
وی ادامه داد: اگر آب خلیج‌فارس به ارتفاعات قبل از چاله سیستان منتقل شود به دلیل ویژگی‌های ژئومورفولوژیک منطقه نیازی به کارخانه‌های آب شیرین کن و یا پمپاژهای کنترل نمک نخواهد بود چرا که در صورت رها شدن آب با طی کردن مسیری از طریق سفره‌های آب زیرزمینی، خود زمین شوری آن را گرفته به صورت چاه یا چشمه مورد بهره‌برداری قرار خواهد گرفت.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: در حالی که سایر کشورهای همسایه مانند امارات و قطر در پی ایجاد دریاچه‌های مصنوعی هستند دریاچه هامون در ایران در حال خشک شدن است که اگر طرح انتقال آب خزر انجام شود در مناطق کرمان، یزد، نواحی جنوب شرق و هرمزگان نیز تاثیر مثبتی خواهد گذاشت.
یزدان‌پناه گفت: در حال حاضر باید تلاش کنیم از گسترش بیابان‌ها و حرکت شن‌های روان جلوگیری کنیم که روایش عامل خنک شدن دریاچه‌ها و تغییرات اقلیمی دوره‌ای ایران نقشی اساسی دارد.
وی اضافه کرد: در جنوب ایران دریاچه هامون به دلیل عدم تخصیص حق‌آبه این دریاچه از طریق رودهای هیرمند و هلیل رود خشک شده و تاثیر فراوانی بر اکوسیستم منطقه و گسترش بیابان‌های آن گذاشته است و از سویی هر 15 سال یک بار به مدت 10 سال دچار خشکسالی می‌شویم که همین موضوع مساله بیابان‌زایی و حرکت شن‌های روان را در این منطقه بحران کرده است.