در ساعتی که آنجا هستیم مانند لحظه ورودمان محوطه خالی از بازدیدکننده است.

اگرچه بیشتر ساکنان زابل و زاهدان به این مکان آشنایی دارند اما به نظر می رسد این کمبود امکانات و کاستی ها مهم ترین دلیلی است که سبب شده، این مجتمع فرهنگی-رفاهی نتواند نظر مساعد مردم را جلب کند.

این مجتمع فرهنگی-خدماتی که متشکل از یادمان شهدا، مسجد، سوله ، سرویس بهداشتی و … بود بدون امکانات کافی رها شده است و با وجود صرف هزینه های فراوان نتوانسته آن طور که باید مثمر ثمر واقع شود.

گوشه دیگر مجتمع فرهنگی- خدماتی تاسوکی درختچه های کوچک اما خشکیده دیده می شود که به نظر می رسد به آنها نیز رسیدگی نشده است.ظاهرا این درختان هم نتوانسته اند در تغییر فضا و مناسب کردن آنجا تأثیر مثبتی داشته باشند.

کمی آن طرف تر از محوطه مجتمع ، ساختمان کلانتری نیروی انتظامی ، مرکز بهداشت و نیز آتش نشانی قرار دارد که به نظر می آید ساخت آن ها به پایان رسیده اما هنوز غیرقابل استفاده هستند.

در گوشه ای از مجتمع دو اتاقک همانند خانه های کاهگلی اما از جنس سیمان دیده می شود که برای یکی از آنها برق کشی شده است. داخل اتاقک تاریک است و به سختی می توان آنجا را دید. مردی میانسال از اتاقک بیرون می آید و خود را نگهبان مجتمع معرفی می کند. مرد دیگری نیز داخل اتاقک در گوشه ای نشسته و در حال صبحانه خوردن است.

سکوت محوطه نشان می دهد دیر زمانی است که دیگر در این مجتمع همه چیز حتی کارگرانی که تمام وقت شان را آنجا می گذرانند فراموش شده اند.

  ساختمان های رها شده

یکی از کارگران مجتمع فرهنگی، خدماتی که می خواهد نامی از او برده نشود از کمبودهای موجود گله مند است.

وی می گوید: در ابتدای ساخت مجموعه، رسیدگی به این مکان فرهنگی خوب بود، به طوری که در دوره های قبل ، استاندار وقت و مسئولان استانی نیز بارها از این مکان و روند تکمیل پروژه ها بازدید می کردند اما به تدریج این روال تغییر کرد.

وی می افزاید: در کنار ساخت مجتمع رفاهی چندین ساختمان دیگر نظیر پاسگاه نیروی انتظامی، مرکز بهداشتی درمانی، سوله و آتش نشانی نیز در این مکان ساخته شد.اما این ساختمان ها نیز در کنار دیگر بناها و یادمان شهدا، نمازخانه و … بلااستفاده رها شدند.

وی اضافه می کند: پس از گذشت چند سال از حادثه تروریستی تاسوکی، این مکان رها شده است و مسئولان به آن توجه نکردند، به طوری که الآن نزدیک به ۶ سال است که دیگر به وضعیت اینجا رسیدگی نمی شود.

وی می گوید: حتی مرکز بهداشتی، درمانی هم که چند سال پیش با حضور مسئولان استانی افتتاح شد و برای مدتی هم نیروی درمانی در آن مستقر شدند، پس از ۳ روز از آغاز به کار تعطیل شد و نیروهای آن به علت شرایط سخت و کمبود امکانات مرکز را رها کردند و به شهرهای خود بازگشتند و درمانگاه هم دیگر راه اندازی نشد.

وی با اشاره به پاسگاه نیروی انتظامی که در همان نزدیکی قرار دارد، می گوید: این پاسگاه چند سال پیش آماده شد و قرار بود افتتاح شود اما هنوز برای راه اندازی آن هیچ اقدامی نشده است.

این نگهبان مجتمع ادامه می دهد: نبود امکانات کافی و دور بودن از شهر مشکلات زیادی را برای ما ایجاد کرده است حتی کارگران دیگری که این مدت در مجموعه کار می کردند به دلیل همین مشکلات ناچار به ترک اینجا شدند.

وی اضافه می کند: سال های قبل که من به عنوان کارگر وارد این مجموعه شدم حداقل ۵۰ کارگر در این مجتمع مشغول به کار بودند اما در حال حاضر فقط ۵ کارگر باقیمانده است و سختی هایی که برای اقامت و نگهبانی آن ها وجود دارد باعث بیکاری شان شده است.

  شکلات سدراه کارگران

وی درباره کمبود امکانات اقامتی کارگران خاطرنشان می کند: برای کارگران دو اتاقک ساخته شده که یکی از آنها به علت نداشتن پنجره غیرقابل استفاده است و فقط یکی از این اتاقک ها استفاده می شود.حتی به این اتاقک ها برق رسانی هم نشده است.

وی در خصوص دیگر مشکلات موجود می گوید: در شب های سرد زمستان بخاری و نفت نداشتیم و از یک هیتر برقی هم به عنوان اجاق گاز و هم به عنوان وسیله گرمایشی استفاده می کردیم . در حال حاضر هم که هوا گرم شده، وسیله سرمایشی نداریم و برای پخت غذا و چای نیز از هیزم استفاده می کنیم.

وی تصریح می کند: دور بودن از شهر زابل و هزینه رفت و آمد نیز مشکل دیگری است، زیرا هزینه رفت و آمد به عهده خودمان است. این در حالی است که حقوق دریافتی ما۴۰۰ هزارتومان در ماه است که بیشتر آن صرف ایاب و ذهاب می شود.

کمبودهایی که در مجتمع فرهنگی-خدماتی شهدا تاسوکی وجود دارد علاوه بر نارضایتی کارگران و بازدیدکنندگان گله مندی امام جمعه زابل را نیز به همراه داشت.

امام جمعه شهرستان زابل در خصوص کمبودهایی که در یادمان شهدای تاسوکی وجود دارد، می گوید: بنده مطالبه گری در این خصوص را به مردم واگذار کرده ام و در صورتی که این مطالبه گری ها نتیجه نگیرد وارد عمل خواهیم شد.

حجت الاسلام «علی اکبر کیخا»، اضافه می کند: در صورتی که اقتصاد منطقه سیستان احیا شود اولین اقدامی که در نظر گرفته شود تکمیل پروژه مجتمع بین راهی «یادمان شهدای تاسوکی» است.

وی تأکید می کند: این مجتمع بین راهی با امکاناتی که بخشی از آن فراهم شده است باید به نحو احسنت تکمیل شود.

وی متذکر می شود: تلاش می شود تا کمبودهایی که در سیستان وجود دارد برطرف شود و برای این کار تمامی مسئولانی که در حوزه های مختلف می توانند مؤثر واقع شوند باید پیش قدم شوند.

معاون مسکن بنیاد شهید:

  بودجه ای در نظر گرفته نشده

معاون مسکن بنیاد شهید و امور ایثارگران سیستان و بلوچستان می گوید: این مجموعه از ابتدای ساخت زیرنظر فرمانداری زابل بود و از ۴سال پیش مسئولیت آن برعهده سازمان بنیاد شهید قرار گرفت.

«راضیه عظیم زاده»، می افزاید: بسیاری از مشکلات این مجموعه از جمله نگهداری و حفظ فضای سبز و یادمان شهدا و نیز امکانات اقامتی نگهبانان ناشی از کمبود و یا نبود اعتبارات است.

وی تصریح می کند: سال گذشته، تنها ۳۰ میلیون تومان اعتبار برای توسعه این مجموعه اختصاص یافت که با وجود داشتن ۱۱ کارگر این میزان اعتبار کفاف حقوق کارگران را هم نداد.

وی اظهار می کند: چندین کارگر به علت مشکلات زیاد، این مجموعه را ترک کرده اند و اکنون تنها ۵ کارگر در آن جا به صورت روزمزد فعالیت می کنند.

معاون مسکن بنیاد شهید و امور ایثارگران استان اظهار می دارد: هفته گذشته جلسه ای برای رسیدگی به وضعیت یادمان در دفتر فنی استانداری برگزار شد که طی آن مقرر شد مدیریت این مجموعه به سازمان میراث فرهنگی و یا جهادکشاورزی استان واگذار شود.

وی اظهار می کند: شهدا میراث معنوی جامعه هستند و اگر این مجموعه زیرنظر میراث فرهنگی به فعالیت خود ادامه دهد ، مطمئناً شرایط بهتری خواهد داشت.

وی می گوید: در بودجه استانی سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران هیچ ردیفی برای این مجموعه تعریف نشده است و در صورتی که میراث فرهنگی مسئولیت آن را برعهده گیرد با توجه به اینکه بودجه ملی دارد می تواند بهتر به وضعیت آنجا رسیدگی کند.

وی اضافه می کند: کارگران این مجموعه باید از شرایط بهتر و امکانات بیشتری برخوردار باشند، اما به علت کمبود شدید بودجه ، این سازمان در پرداخت حقوق آنها هم مشکل دارد و نمی تواند امکانات رفاهی را برایشان فراهم کند.

در شرایطی که پروژه یادمان شهدا تاسوکی متولی اجرا ندارد و در حال حاضر در گیر و دار دست به دست شدن میان ادارات و نهادهای مختلف بوده و نزدیک به ۶ سال است که نیمه کاره رها شده است کوتاهی مسئولان نهادهای مربوطه که خود دلیل آن را نبود بودجه کافی عنوان می کنند بدون شک یکی از نقاط ضعف آنها به شمار می رود.بی تردید برای حفظ میراث ماندگار شهدا، این قبیل اقدامات شایسته نیست و مسئولان امر برای ارج نهادن به مقام والای شهدا و زنده نگه داشتن یاد و خاطره آن ها در اذهان عموم، باید تلاش کنند تا هرچه زودتر شرایط مطلوب تکمیل مجتمع را فراهم کنند.

شهرکی

خبرگزاری مهر