چاپ
دسته: يادداشت ها
بازدید: 2965

تأسف افزون، نه از آن رو است که هنوز عاملان و جانیان فاجعه خونبار تروریستی تاسوکی دستگیرو مجازات نشده اند، بل از آن رو است که فجایع تأسف بار و غمبار دیگری از پی تاسوکی پدید آمد که نشان داد اصحاب جهل و جهالت همچنان در کار تخریب وحدت و وحشت اند و مسؤولان همچنان از زیر بار مسؤولیت شانه خالی می کنند و با فرافکنی و حذف صورت مسأله در کار تدبیر مانده اند؟ تردیدی نیست که برخی از عاملان فتنه قومی و مذهبی در آن سوی مرزها لانه کرده اند، اما تدبیر مدعیان تأمین کجا رفته است؟

یک سال از فاجعه تروریستی تاسوکی می گذرد و استان سیستان و بلوچستان چهره بر کشیده و همچنان به سلامت و امنیت می¬نگرد. شهادت خیل عظیم انسانهای بی¬گناه در تاسوکی، جانی و رمقی دیگر به استان سیستان و بلوچستان بخشید. مردم، عمل کریه سایه¬های شوم و شرارت را به چشم دیدند و آن را با آموزه¬های پیامبر اعظم(ص) بررسیدند. نتیجه از پیش روشن بود: محکومیت یکپارچه عمل سبعانه گروهی جاهل متعصب و احتمالاً نادانسته عامل تفرقه و جدایی و برادر کشی و مسلمان کشی.

گو این که بیداری سیستان و بلوچستان البته مختص مردمان صبور آن خطّه اعم از بلوچ و سیستانی و بیرجندی و... شیعه و سنی بود و تا رسیدن ان به مسئولان، هنوزفاصله چندی مشاهده می شود. تعجب آن که برخی که خود از مراحم اشرار و شرارت بی نصیب نمانده¬اند، نیز از غافله جا مانده¬اند و آن گونه که باید و شاید در کاربست تدابیر فعال و پیش¬گیرانه تغافل کرده و در تجاهل وامانده¬اند.

تأسف افزون، نه از آن رو است که هنوز عاملان و جانیان فاجعه خونبار تروریستی تاسوکی دستگیرو مجازات نشده¬اند، بل از آن رو است که فجایع تأسف¬بار و غمبار دیگری از پی تاسوکی پدید آمد که نشان داد اصحاب جهل و جهالت همچنان در کار تخریب وحدت و وحشت¬اند و مسؤولان همچنان از زیر بار مسؤولیت شانه خالی می¬کنند و با فرافکنی و حذف صورت مسأله در کار تدبیر مانده¬اند؟ تردیدی نیست که برخی از عاملان فتنه قومی و مذهبی در آن سوی مرزها لانه کرده¬اند، اما تدبیر مدعیان تأمین کجا رفته است؟

سوگمندانه تا بدانجا پیش رفته¬ایم که از عادی بودن فجایع رخ داده سخنی به میان میاید. و شگفت آن که به جای بهره¬گیری توان و ظرفیت مردم پر صبر و حوصله استان سیستان و بلوچستان، زبان به گلایه گشوده می¬شود که چرا مردم در فلانجا جلوی اشرا را را نگرفته¬اند! و مگر وظیفه مردم تأمین و برقراری امنیت است؟ نگاه مردم معطوف به حضور عاملان امنیت بخش است و البته مردم نیز در تعجب¬اند که چرا کم¬تر اسلحه¬ای به سمت شروری نشانه می¬رود! تا آنجا که مردمی از تبار «مسلم» پایداری می¬کند، دل به دریا می¬زند و با دستانی تهی از سلاح و پر از ایمان با اصحاب شرارت و پلیدی به مقابله بر می¬خیزید و شربت شهادت نوش می¬کند و در آن سوتر انگار به نظاره نشسته¬اند!

پایداری مردم در ترسیم چهره کریه شرارات و تروریسم در منطقه جنوب شرق کشور ستودنی است. کاش می¬شد و ای کاش می¬شد این پایداری را در مقابله و تدبیر مسئولان با گروهک¬های مروج ترور و خشونت هم شاهد باشیم.

امروزه خون شهدای مظلوم تاسوکی که به ناحق و نامردمی به گلوله بسته شدند و شربت شهادت نوشیدند، جوشیده و پایمردی مردم را موجب شده که امر مبارک و میمونی است. و شاهد آن که می توان فارغ از ارغام و هزینه و رقم و دستور و قانون، یک تنه و دست خالی و با دلی پر از ایمان و غیرت و شهامت به مقابله با جهل پرداخت و از خرمن آگاهی دامن تر کرد.

برخی از مسؤولان، این روزها پس از یک سال از فاجعه تروریستی تاسوکی تازه یادشان آمده که باید چهره تروریست¬های فاجعه تاسوکی برملا شود! که این هم اتفاق مبارکی است و امیدواریم عملاً شاهد چنین تدابیری باشیم.
فرزندان راستین این آب و خاک این روزها دائم به یاد توصیف دقیق امیرالمومنین علی (ع) می¬افتند که فرمود: استخوان در گلو و خار در چشم ... و انتقاد که باید رحمت و هدیه تلقی شود، تیغ پنداشته شده که گویا به قصدی غیر از اصلاح برکشیده شده است. دردا که به دلیل پاره¬ای از کوته¬نگری¬ها و کم¬ظرفیتی¬ها دیگر مجالی برای انتقاد هم نیست که گوش شنوایی هم نمی¬توان سراغ گرفت. و مگر مسؤولیت بی انتقاد ممکن و میسور است؟

شریف لک¬زایی