چاپ
دسته: يادداشت ها
بازدید: 2120
با همه این ها به نظر می رسد راه حل مسأله مصر در برقراری و نیازمندی به اعتدال همه نیروهای درگیر در عرصه سیاسی و فعالان سیاسی است. حتماً وضعیت آشفته و بحرانی مصر تا زمان قدرت گیری نیروهای معتدل و خردمند به قوت خود باقی است و حتماً همچنان شاهد دخالت نظامیان در سیاست خواهیم بود. البته با این تفاوت که ممکن است بار دیگر مردم از دخالت نظامیان در سیاست خشنود نباشند.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

در حالی که کم تر از دو سال قبل مخالفان دولت مبارک از این که بعد از وی نظامیان قدرت را به دست بگیرند در هراس بودند اما دیشب مخالفان دولت مرسی، و به تعبیر دقیق تر انقلابیون واقعی، از این که نظامیان در کودتایی وی را برکنار کردند نتوانستند خوشحالی خود را پنهان سازند.

شاید این مسأله از قبل قابل پیش بینی بود؛ زیرا جنبش اخوان المسلمین از آخر وارد شد و به خاطر وضعیت خوب سازمانی و تشکیلاتی، با مصادره انقلاب مردم مصر، نامزد خود را بر کرسی ریاست جمهوری مصر نشاند که البته نتوانست انتظارات گوناگون مردم انقلابی مصر را برآورده سازد.

ضمن این که افزون بر ناخوشنودی سکولارها از به قدرت رسیدن اخوانی ها در مصر، اقلیت مذهبی و دینی نظیر شیعیان و مسیحیت نیز از وضعیت به وجود آمده ناراضی بودند و از این رو اقدام ارتش مصر با استقبال همه این سلایق و نیروها مواجه شد.

همه به یاد داریم که در ده روز گذشته نیروهای تندرو مذهبی با حمله به مجلس جشن شیعیان در نیمه شعبان دست به ارتکاب جنایتی وحشتناک زدند که نه تنها قلب شیعیان را جریحه دار کرد بلکه همه نیروهای اسلام گرای واقعی و معتدل را نیز به تأمل واداشت. جنایتی که در مصر زمان مبارک جامعه مصر شاهد آن نبود.

با همه این ها به نظر می رسد راه حل مسأله مصر در برقراری و نیازمندی به اعتدال همه نیروهای درگیر در عرصه سیاسی و فعالان سیاسی است. حتماً وضعیت آشفته و بحرانی مصر تا زمان قدرت گیری نیروهای معتدل و خردمند به قوت خود باقی است و حتماً همچنان شاهد دخالت نظامیان در سیاست خواهیم بود. البته با این تفاوت که ممکن است بار دیگر مردم از دخالت نظامیان در سیاست خشنود نباشند.

اگرچه می توان انتظار داشت که آینده نه تنها مصر بلکه کل منطقه خاورمیانه و جهان اسلام از آن نیروهای اسلام گرا است اما اسلام گرایانی که درکی از اعتدال داشته باشند و بر اساس اعتدال رفتار نمایند.

آنچه که ما در ایران نیز بیش از هر زمان دیگری به آن نیاز داریم.