مدیر گروه فلسفه سیاسی پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در گفتگو با خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان گفت: اگر ما به تجربه امام موسی صدر بنگریم و معنای وحدت را به درستی
درک و فهم کنیم، این موضوع می تواند به ارتقای سطح جامعه کمک کرده و می
تواند در تأثیرگذاری جهان اسلام در معادلات منطقه ای و جهانی کمک کرده و
اسلام را مورد توجه قرار دهد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
شریف
لک زایی، مدیر گروه فلسفه سیاسی پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی پژوهشگاه علوم
و فرهنگ اسلامی در گفتگو با خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان در خصوص راهکاری عملی و نظری ایجاد و تقویت
وحدت میان مذاهب اسلامی به ویژه اهل سنت و شیعه، گفت: به نظر می رسد تجربه
امام موسی صدر در لبنان که جامعه چند فرهنگی، قومی و دینی است، می تواند در
این راستا آموزنده بوده و تأثیر بسزایی داشته باشد.
وی
با بیان اینکه این تجربه از چند جهت قابل توجه است، ادامه داد: هم از نظر
ایستادگی و تبیین آموزه های تشیع و ارتقای آن به لحاظ فرهنگی و اقتصادی
توسط امام موسی صدر و هم از جهت همزیستی و حضور در جامعه ای که اهل سنت و
پیروان دیگر ادیان نیز در آن زندگی می کنند، می توان به این مسأله توجه
داشت.
این
محقق با اشاره به اینکه در جامعه لبنان، میان پیروان ادیان الهی و مذاهب
اسلامی تشریک مساعی و بحث و گفتگو برای حل معضلات جامعه وجود دارد، اظهار
کرد: در نگاه امام موسی صدر الزاماتی برای وحدت و استحکام آن وجود دارد که
در صدر آن بحث اعتماد، اطمینان و احترام مطرح است در عین اینکه در واقع
تأمین و تحقق آن، نیازمند امنیت و عدالت خواهد بود.
وی
با تاکید بر اینکه در این راستا به طور طبیعی احترام به نگاه ها و عقاید و
باورها و اعتماد و اطمینان به یکدیگر، مسأله کلیدی و مهم است، بیان کرد:
امام موسی صدر ضمن آن که به لحاظ علمی و نظری این گونه می اندیشد و عمل می
کند، شاهد حضور او در مجامع مختلف و گفتگو و هم سخنی و اجماع او و به دنبال
آن توافق در برخی از محورهای مشترک هستیم.
مدیر
گروه فلسفه سیاسی پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی پژوهشگاه علوم و فرهنگ
اسلامی افزود: به طور مثال امام موسی صدر بحث فقهی اذان و اقامه را بیان می
کند که شیعه و اهل سنت در راستای ایجاد وحدت، می توانند به یک نتیجه واحد رسیده و
بپذیرند که یک اذان، قرائت شود یا حتی بحث رویت هلال ماه و برپایی نماز
عید فطر، مساله ای بود که به باور ایشان می توانست وحدت نظر در آن صورت گیرد.
وی
برخی از مسائل را دارای امکان تحقق وحدت و انسجام دانست و تصریح کرد:
بنابراین اگر ما به تجربه امام موسی صدر بنگریم و معنای وحدت را به درستی
درک و فهم کنیم، این موضوع می تواند به ارتقای سطح جامعه کمک کرده و می
تواند در تأثیرگذاری جهان اسلام در معادلات منطقه ای و جهانی کمک کرده و
اسلام را مورد توجه قرار دهد، در غیر این صورت نه تنها وحدتی حاصل نمی شود،
بلکه وحشت ایجاد شده و افزایش خواهد یافت و به جای آن خواهد نشست.
لک زایی
عنوان کرد: ضرورت طرد عناصر افراطی از سوی شیعه و سنی، امری اجتناب ناپذیر
بوده و لازم است افرادی که در جامعه اهل تشیع و اهل تسنن به صورت افراطی
حرکت می کنند، مانع پیشروی آن شده و از سوی دیگر عناصر وحدت بخش به لحاظ
عملی و نظری تقویت شوند؛ لذا گروه هایی که در راستای ایجاد تفرقه میان
مسلمانان و همبستگی و تقریب آنان، حرکت می کنند، باید از سوی جامعه شیعه و
سنی تضعیف، و از بین بروند.
وی
ابراز کرد: به طور کلی در کنار فعالیت عملی و فرهنگی برای ایجاد و تقویت
وحدت، به گونه ای باید عمل شود که این اتفاق میان لایه های مختلف اجتماع به
وقوع پیوسته و به یک عنصر ثابت در جهان اسلام مبدل شود.
این
کارشناس علوم سیاسی بیان کرد: آنچه که امروز در جهان اسلام مغفول مانده،
همان عنصر عینی و تحقق بخش وحدت است که جامعه اسلامی را دچار شکاف کرده
است؛ در این راستا نیاز به کار تدریجی، مستمر و متوالی وجود دارد که یک شبه
حاصل نمی شود و به ویژه در فضای آموزش باید بیشتر مورد توجه قرار گرفته و
نهادهای تعلیمی و تربیتی در این راستا بیشتر کمک کنند.
وی
با مهم خواندن نقش علمای اسلام در تقویت وحدت مسلمانان تأکید کرد: در این
فضا باید رهنمودها، آموزه ها و مسائل وحدت بخش از سوی عالمان و بزرگان دین
مورد توجه قرار گرفته و به لایه های مختلف جامعه کشیده شود.
لک زایی
یادآور شد: حضور در مجامع شیعی و سنی از سوی هر دو طرف، ایجاد فضای گفتگو،
فراهم سازی زمینه برخی فعالیت های جمعی و ... می تواند به ارتقای عنصر
وحدت در هر دو جامعه شیعه و اهل سنت کمک فراوانی داشته باشد.