جدیدترین مطالب

در پی تماس گروگان ها با خانواده ها خود گفت و گویی با خبرگزاری انتخاب انجام گرفته که در ادامه ملاحظه می فرمایید.

•انتخاب: آیا خبر جدیدی از وضعیت گروگان ها در اختیار دارید؟

••لک زایی: بله! جمعه شب برادرم رضا با منزل یکی از بستگان تماس گرفته و چند جمله ای صحبت کرده است. این تماس به خواست گروگان گیران صورت گرفته و خواسته های آنها مطرح شده است. ظاهراً تهدید شده اند اگر زندانیان آنها تا پایان هفته آزاد نشوند گروگان ها را خواهند کشت. همچنین از خانواده ها خواسته شده تجمعاتی را مقابل استانداری برگزار کنند که با توجه به این که آزادی گروگان ها بیش از اندازه طولانی شده خانواده ها ممکن است اقداماتی را در این زمینه به عمل آورند. البته طبق اطلاع، همه گروگان ها با خانواده های خود تماس گرفته اند و حرف های یکسانی را مطرح کرده اند.

•انتخاب: روحیه ی آقا رضا و دیگر گروگان ها چگونه ارزیابی شده است؟

••لک زایی: با توجه به این که این فاجعه دارد به سه ماه نزدیک می شود، طبیعتاً گروگان ها در وضعیت دشوار روحی به سر می برند. حتی اگر گروگان ها با آزار جسمی هم مواجه نباشند حتماً به لحاظ روحی در شرایط دشواری به سر می برند. در شرایط عادی هم اگر فردی محبوس شود طبیعتاً برایش آزاردهنده است چه رسد به این که گروگان هم گرفته شده باشد و در غاری و در غل و زنجیر به سر برد. آقای هراتی که آزاد شده گفته است که روزها دست های آنها و شب ها پاهای گروگان ها با یکدیگر با زنجیر بسته می شده است. با این شرایط دشوار، به نظر نمی آید که ایشان و سایر گروگان ها در شرایط مطلوبی باشند.

به هر حال آنها به مهمانی که نرفته اند. مهم تر این که به خواست خود نرفته اند. از این ها گذشته شرایط رضا به لحاظ روحی دشوارتر از دیگر گروگان ها است؛ زیرا وی دو تن از عزیزانش را نیز در این فاجعه از دست داده است. احساس می کنم شرایط گروگان ها دشوارتر از تصور ما باشد.


•انتخاب: چه اقداماتی تا کنون برای آزادی گروگان ها انجام گرفته است؟

••لک زایی: با توجه به این که خواسته گروگان گیران از همان ابتدا مشخص بوده من از اقدامات و کارهای انجام شده در این زمینه هیچ خبری ندارم. باید از مسؤولان پرسید چه اقداماتی انجام داده اند. اما به عنوان عضوی از خانواده باید بگویم احساس شخصی ام این است که اگر هم اقداماتی در این زمینه انجام گرفته جدی و مؤثر نبوده است در غیر این صورت به نتیجه منتهی می شد و گروگان ها آزاد می شدند. خواسته گروگان گیران از همان ابتدا آزادی برخی زندانیان آنها بوده است و این خواسته تاکنون تغییر نکرده است. انجام این خواسته از توان ما خارج بوده است. به رغم تلاش های انجام گرفته متأسفانه پاسخ روشنی از مسؤولان نشنیده ایم جز این که می گویند در حال پی گیری هستیم. برای شخص خودم روشن نیست این پی گیری ها و اقدامات چه بوده است و چرا تاکنون نتیجه نداده است.

ما امیدواریم اقداماتی که گفته می شود انجام گرفته و می گیرد به بار نشسته و عزیزان ما به آغوش خانواده های خود بازگردند. به هر حال آنچه که روشن است رضا هیچ سمتی ندارد و دانشجویی بیش نیست. روشن نیست با توجه به ادعاهای اخیر گروگان گیران، چرا ایشان را تا کنون آزاد نکرده اند.

•انتخاب: گفته شده است وعده هایی مبنی بر آزادی گروگان ها داده شده است. این وعده ها از سوی چه کسانی داده شده و چه بوده است؟

••لک زایی: در این مورد باید بگویم غالب مسؤولان از خرد و کلان وعده آزادی و به اصطلاح «خبر خوش» را به خانواده ها داده بودند. اما اکنون با نزدیک شدن به سه ماهگی فاجعه تاسوکی و به گروگان گرفته شدن برادرم و دیگران متأسفانه این وعده ها عملی نشده و خبر خوشی به خانواده ها نرسیده است. چندی قبل از یکی از مسؤولان امنیتی که برای سخنرانی به یکی از شهرها آمده بود درباره وضعیت گروگان ها پرسش کردم و ایشان گفت خبر خوشی می رسد. متأسفانه با گذشت نزدیک به بیست و پنج روز از آن وعده هم هنوز این خبر خوش به ما نرسیده است.

به هر حال ما هنوز منتظر دریافت خبر خوش، که آزادی و بازگشت گروگان ها باشد، هستیم.

•انتخاب: آیا تا کنون هیچ یک از مسؤولان، اقدامات انجام گرفته را با بستگان گروگان ها در میان گذاشته اند و یا از آنها برای حل مسأله کمک خواسته شده است؟

••لک زایی: تا آنجا که اطلاع دارم تا کنون هیچ گزارشی از سوی مسؤولان به خانواده ها داده نشده است. البته مسائل مختلفی در این زمینه از سوی برخی مسؤولان بهانه و گفته می شود. اما نمی توان در این که این فاجعه بیخ گوش پاسگاه انتظامی، که از یک گروهان نیرو برخوردار است، به آسانی گذشت. آنچه که متأسفانه واقعیت دارد این است که تا کنون با هیچ فردی در این زمینه برخورد نشده است. البته ادعاهایی هر از گاه از سوی مسؤولان مبنی بر برخورد با خاطیان منتشر می شود اما حداقل مردم منطقه به خوبی می دانند که هیچ برخوردی در این زمینه انجام نگرفته است. مردم منتظر گزارش اقدامات مسؤولان در این زمینه هستند.

لازم است اشاره کنم که شخصاً نامه هایی برای مقامات ارسال کرده ام. در یک مورد که برای ریاست محترم جمهور نامه ارسال کردم بعد از گذشت یک ماه از دفتر ایشان تماس گرفتند که آدرس بدهید که نامه اعلام وصول بفرستیم!

•انتخاب: شنیده ایم به سبب برخی کوتاهی ها از برخی دستگاه ها نیز شکایت شده و به دستگاه قضایی تسلیم شده است. اکنون پرونده در چه وضعیتی است؟

••لک زایی: اجازه دهید درباره این مطلب در فرصتی دیگر سخن گفته شود. فعلاً آنچه مهم است مسأله گروگان ها است که ما منتظریم هر چه زودتر آزاد شوند و به آغوش خانواده های خودشان بازگردند.

•انتخاب: فکر می کنید برگزاری تجمع برای آزادی گروگان ها ثمر بخش باشد؟

••لک زایی: البته تا کنون از سوی دوستان و هم دوره ای های رضا در دانشگاه سیستان و بلوچستان تجمعاتی انجام گرفته است که نشان از توجه دوستان وی دارد. همین اخیراً در هشتم خرداد تجمعی از سوی مسؤولان دانشگاه سیستان و بلوچستان در این دانشگاه برای آزادی گروگان ها و از جمله رضا که دانشجوی این دانشگاه است صورت گرفت. به هر حال تلاش های مختلفی انجام گرفته و با توجه به این که گروگان ها هنوز آزاد نشده اند ممکن است اقداماتی از این دست باز هم تکرار شود. امیدواریم تجمعات انجام گرفته نتیجه مطلوبی که همانا آزادی گروگان ها باشد دربر داشته باشد.

•انتخاب: اقداماتی که اخیراً برای بهبود مسأله امنیت در استان به عمل آمده را چگونه ارزیابی می کنید؟

••لک زایی: واقعش این است که من اطلاع دقیقی و کاملی از چند و چون این اقدامات انجام گرفته ندرام. البته مردم منطقه این اقدامات را کافی نمی دانند و معتقدند به جای این اقدامات باید مسأله تخلف و کوتاهی دستگاه ها و نیروهای تأمین کننده امنیت مورد توجه قرار گیرد. شاید عمل به وظایف حداقلی از سوی نهادها بیشتر تأمین کننده امنیت باشد تا اقدامات سخت افزاری و فیزیکی. با بستن و کشتن چیزی حل نمی شود. مسأله رشوه و رشوه گیری در استان یک مسأله جدی و اساسی است که باید به صورت ریشه ای حل و فصل شود. در غیر این صورت نمی توان امیدی به تأمین و برقراری امنیت داشت.

البته در کنار اقداماتی تأمینی امنیتی باید مسائل دیگری نظیر اشتغال زایی و مشکلات فرهنگی را نیز در نظر گرفت و بیش از گذاشته به وضعیت استان رسیدگی کرد. شاید بیش از هر چیز از بین بردن فقر و فساد و تبعیض در استان کارساز باشد. البته در شرایط فعلی بیش از هر چیز استان نیاز به آرامش دارد تا مسائل به حالت عادی بازگردد و این موضوع جز با بازگشت گروگان های فاجعه تاسوکی و ریشه کنی آدم ربایی در استان به وجود نخواهد آمد.

•انتخاب: آقای لک زایی! برخی دایماً این سوال را از ما و طبعا از شما می پرسند که «چرا مسأله گروگان ها را این اندازه بزرگ جلوه می دهید؟ در گذشته هم از این اتفاقات افتاده ولی این اندازه مهم تلقی نشده است. گمان نمی کنید این فاجعه بیش از اندازه بزرگ جلوه داده شده است؟» در مورد این پرسش چه نظری دارید؟

••لک زایی: پرسش خوبی است! این روزها البته جسته و گریخته از سوی مسؤولان هم این نوع مباحث مطرح می شود و گفته می شود که از این حوادث در گذشته هم اتفاق افتاده است. باید گفت همان گونه که برخی از مسؤولان - و از جمله استاندار محترم سیستان و بلوچستان در مصاحبه ای - متذکر شده اند این فاجعه در نوع خودش بی سابقه بوده است. به هر حال مسأله ناامنی در گذشته هم در استان سابقه دارد اما این که تعدادی بی گناه که در حال تردد در جاده هستند مورد حمله و کشتار قرار گیرند امری بی سابقه بوده است. من در ابتدا با توجه به اخبار منتشر شده تصور می کردم افراد مسلح، جمعی از مسؤولان را به شهادت رسانده و گروهی را به گروگان برده اند. اما در روز تشییع شهدای سیستان وقتی تصاویر شهدا را مشاهده کردم این پرسش برایم ایجاد شد که این افراد سن و سال شان اقتضا نمی کند که دارای مسؤولیتی باشند. برای همین وقتی پرس و جو کردم دیدم از میان بیست و دو نفری که در فاجعه تاسوکی به جز دو نفر که مدیران حراست ادارات محلی بوده اند مابقی جمعی دانش آموز و کاسب و کارمند و خبرنگار و دانشجو و سرباز و ... بوده اند. البته دو نفر از بستگانم که در این فاجعه به شهادت رسیده اند طلبه و دانشجو بوده اند و هیچ یک دارای سمت دولتی نبوده و حتی کارمند هم نبوده اند و به تحصیل اشتغال داشته اند. برادرم رضا نیز همان گونه که مطلع اید دانشجوی کارشناسی رشته الهیات و معارف اسلامی در گرایش فلسفه دانشگاه سیستان و بلوچستان است که اینک در گروگان است.

برای این که از پرسش دور نشویم باید بگویم در گذشته ناامنی هایی بوده است اما نوعاً درگیری ها و برخوردها با نیروهای نظامی و انتظامی بوده است و مردم از این قضایا در امان بوده اند. اما در فاجعه اخیر متأسفانه مردم هدف قرار گرفته اند. از این رو همین مسأله موجب تحریک و تهییج احساسات مردم شده بود و از این رو در روز تشییع شهدای این فاجعه شاهد بودم که مردم به دلیل شدت عصبانیت به وزیر محترم کشور اجازه سخن گفتن در گلزار شهدای شهرستان زابل را ندادند.

به هر حال هر گونه مشابهت سازی با وقایع مشابه که برای نهادی دیگر اتفاق می افتاده را نادرست ارزیابی کرده و خطایی غیر قابل بخشش می دانم.

•انتخاب: در شرایط فعلی چه انتظاری از مسؤولان دارید؟

••لک زایی: واقعش این است که به شخصه هیچ انتظاری از مسؤولان ندارم جز تلاش مضاعف برای آزادی گروگان های مظلوم تاسوکی. اکنون قریب هشتاد روز است که این عزیزان گرفتار شده اند و متأسفانه اقدامات به ظاهر انجام گرفته نتیجه ای دربرنداشته است. از مسؤولان می خواهم در این زمینه جدیت بیشتری به عمل آورند تا ان شاء الله به زودی زود آزادی گروگان ها را شاهد باشیم و دلهره و اضطراب خانواده ها هم پایان یابد. در این زمینه همان پیشنهاد می کنم مشابه اقداماتی که برای آزادی سربازان نیروی انتظامی انجام شده است برای آزادی این گروگان ها انجام گیرد.

این گفت و شنود در سه شنبه شانزدهم خرداد 1385 منتشر شده است.

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید