اگر افراد مسلح، اتباع اروپايي را به گروگان مي‌گرفتند، همه مقامات و مسئولان كشور بسيج مي‌شدند و از راه‌هاي گوناگون، سعي در آزادي آنان در اسرع وقت داشتند. حال چرا براي آزادي شهروندان خود تلاش نمي‌كنند، روشن نيست! لابد خون اروپاييان از جوانان ايراني رنگين‌تر است.
شريف لك‌زايي با طرح اين پرسش به خبرنگار «بازتاب» گفت: متأسفانه در سيستان‌وبلوچستان، مسأله آدم‌ربايي همچنان يك معضل است، به گونه‌اي كه هفته گذشته، يك دانشجوي سيستاني ربوده شد و خبر آن، به صلاحديد خانواده‌اش، از انتشار بازمانده است. همچنين در اواخر هفته گذشته، آن گونه كه در برخي رسانه‌ها آمد و بعد به توصيه آقايان حذف شد، دو نفر ربوده شدند.
لك‌زايي كه برادرش، جزو گروگان‌هاي تاسوكي است، در ادامه گفت: الان نزديك سه ماه از فاجعه تروريستي تاسوكي مي‌گذرد و هنوز مسئله گروگان‌ها حل نشده و طولاني شدن اين روند، خانواده آنها را به شدت نگران کرده است. متأسفانه، مسئولان هم تا آنجا كه مي‌دانم به صورت مطلوبي پيگير حل ماجرا نيستند و يا من خبر ندارم، والا تاكنون گروگان‌ها آزاد شده و بازگشته بودند.
گفتني است، به نظر مي‌رسد بي‌توجهي مسئولان، آدم‌ربايي را به يك صنعت پرسود تبديل كرده و اشرار با اين كار و تحويل افراد به تروريست‌هاي مشهور و انتقال آنان به كشور همسايه، رقم باج‌خواهي خود را بالا مي‌برند، چنان‌كه چندي پيش، يكي از بازاريان سرشناس زاهدان، كه در يكي از خيابان‌هاي پررفت‌وآمد اين شهر توسط افراد مسلح ربوده شده بود، با پرداخت رقم قابل توجهي آزاد شد و بايد گفت، ادامه اين روند كه علت اصلي آن، عدم اقدام مؤثر مسئولان است، يقينا وضع را بدتر خواهد كرد.
گفت و گو با سایت بازتاب در سه شنبه بیست و سوم خرداد 1385.