جدیدترین مطالب

chalesh_siyasate_dini_va_nazme_soltani.jpgمؤلف، در پاسخ به برخی پرسش های ارائه شده معتقد است مناسبات شکل گرفته ميان عالمان شيعه به عنوان حاملان سياست ديني و پادشاهان صفوي به عنوان عاملان نظم سلطاني، نه در قالب نظريه همگرايي قابل توضيح است و نه در چارچوب نظریه واگرايي. بلکه اين مناسبات از نوع واهمگرايانه بوده که انديشه هاي سياسي اصلاحي برخاسته از آموزه هاي ديني و مقتضيات زمان و مکان و مقدورات از دلايل و عوامل اصلي شکل گيري اين مناسبات است. واهمگرايي محصول تداوم در مباني و اصول تفکر و تغيير در ساحت انديشه سياسي است.