حجت الاسلام عبدالحسین خسرو پناه در جلسه حلقه معین و نقاد گروه فلسفه اظهار داشت: انتظار ما از فلسفة اسلامی انتظار حداکثری است و معتقدیم که فلسفه مبانی دیگر علوم را می تواند تأمین کند.
به گزارش خبرگزاری مهر، جلسه حلقه معین و نقاد گروه فلسفه با حضور مدیر و اعضای هیئت علمی این گروه در پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی برگزار شد.
حجت الاسلام عبدالحسین خسرو پناه، مدیر گروه فلسفه، در این جلسه گفت : هنوز فلسفه اولی ناظر به حکمت عملی نیست و فلسفة اسلامی به مبادی علوم دیگر در قدیم نپرداخته است.
وی افزود: حکما تصرف در عالم طبیعت را چندان مجاز نمی دانستند و حکمت تولیدی را به خاطر پیش فرض آن نپذیرفتند. ما از آیات متعددی استفاده کرده ایم که انسان می تواند تصرف کند در عالم مثل طبیب یا کشاورز، زیرا فلسفه جهان بدون فلسفه تصرف نمی تواند به جایی برسد.
مدیر گروه فلسفه تأکید کرد: وجه اسلامی بودن فلسفه اسلامی باید روشن باشد. فیلسوفان اسلامی به صورت متفرقه از آموزه های دینی بهره برده اند این در حالی است ما آیات و روایات بسیاری داریم که به بحثها و دغدغه های انسانی پرداخته اند.
وی ادامه داد: کمبود دیگر بحث روش شناسی فلسفه اسلامی آن است که مطابق روش عقلی و استدلالی بحث می کنند. انتظار ما از فلسفة اسلامی انتظار حداکثری است و معتقدیم که فلسفه میانی دیگر علوم را می تواند تأمین کند. باید به فلسفه با نگاه مرتبه دوم بنگریم تا بتوانیم به نوآوریهای فلسفة اسلامی برسیم و همین طور آسیب شناسی فلسفة اسلامی نتیجه کاستی است.
همچنین حجت الاسلام والمسلمین علی اکبر رشاد، رییس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در این جلسه گفت: به نظر می آید تا ما ضرورت و غایات را مشخص نکنیم نمی توانیم کار را شروع کنیم؛ زیرا به هر حال ما مشکلات و معضلات را دقیق احصا نکردیم هر چند بنا هم نداریم همه مشکلات گفته شود اما یک مشکلاتی لازم است برای شروع گفته شود.
وی افزود: ما باید غایات و ضرورت را تعیین و معضلات و نکاتی که می خواهیم وارد شویم، مشخص کنیم. ما می خواهیم دربارة فلسفة حکمت اسلامی بحث کنیم اما فلسفة حکمت اسلامی نیست بیشتر مسائلی که در فهرست داریم، دربارة فلسفة فلسفة اسلامی است؛ پس دو مطلب وجود دارد: 1. دربارة فلسفة حکمت اسلامی 2. تأسیس فلسفة حکمت اسلامی 3. به کارگیری فلسفة حکمت اسلامی.
این عضو هیئت علمی گروه فلسفه یادآور شد: در زمینة کاستیها لازم است سه اقدام صورت پذیرد: اول اینکه استقرار کنیم تا به هدف برسیم، یک سری اشکلات مبنایی است، یک سری دیگر اشکلات ساختاری و چیدمانی بحث به شمار می آید و گروهی دیگر، اشکالات محتوایی است.
وی یادآور شد: برخی از آسیب‌ها، اشکالات در مقام کارکردی است که به لحاظ کارکرد فلسفه تناسبی ندارد. مناسب است ما کار کنیم و مصادیق کلیات را بیابیم و شواهد و دلائل را ارائه دهیم و پیدا کنیم. اقدام سوم بعد از آن دو مورد این است که بررسی شود آیا می توان فلسفه اسلامی را تأسیس کرد و اما اگر باز سازی کنیم خیلی مشکلی نیست و یا فلسفة دیگر بنیان بنهیم، ولی اگر بخواهیم فلسفه فلسفه این حکمت را تأسیس کنیم، باید ابتدا به آسیب‌های آن بپردازیم.