اخبار فرهنگی

.رئيس پژوهشكده علوم و انديشه سياسي در گفت‌و‌گو با خبرگزاری قرآنی ايران به تبيين نقش سياسی حضرت زهرا (س) در دوران معاصر خود و نيز حضور فعال ايشان در شبهه‌زدايی از رسالت نبوی پرداخت.
وی در اين باره تصريح كرد: به نظر می‌رسد برای تبيين نقش سياسی حضرت زهرا (س) بايد به دو عنصر توجه جدی داشته باشيم. يكی مربوط به زمينه‌های عينی و تحولاتی است كه در عصر و زمان ايشان اتفاق افتاده و ديگری مربوط به مبانی فكری و به عبارت ديگر مربوط به زمينه‌های ذهنی و بنيان‌های اعتقادی است.
دکتر لك‌زايی در توضيح زمينه‌های عينی و تحولات زمان حضرت زهرا (س) تصريح كرد: در اين باره سيره سياسی ايشان در دو مقطع قابل بررسی است. يكی در زمان حيات پيامبر (ص) و ديگری در دوران پس از رحلت ايشان است. در زمان پيامبر (ص) ايشان اقدامات مهمی داشتند، مخصوصا يكی كه القاب ايشان ام ابيها است، برگرفته از حضور ايشان در عرصه دفاع از پيامبر (ص) است.
استاد دانشگاه باقرالعلوم افزود: آزار و اذيت‌هايی كه نسبت به پيامبر (ص) از سوی مشركين در مكه صورت می‌گرفت و نهايتا در زمانی كه پيامبر(ص) به خانه بر می‌گشتند و نقشی كه حضرت زهرا (س) ايفا می كردند، باعث شد به لقب ام‌ابيها مفتخر شوند. البته اتفاقات ديگری نيز در مدينه از جمله خضور ايشان در برخی از جنگ‌ها نيز رخ داده، كه در جای خود قابل بررسی است.
حجت‌الاسلام لك‌زايی در تبيين و تشريح نقش سياسی حضرت زهرا (س) در دوران پس از رحلت پيامبر (ص) ابراز كرد: در اين دوران حضور ايشان در دفاع از مقام ولايت و امامت حضرت علی (ع) بسيار چشمگير است كه اوج آن را در سخنرانی پرمحتوايی كه از سوی ايشان در مسجد مدينه انجام شد، شاهد هستيم.
اين استاد دانشگاه با بيان اين مطلب كه خطابه مذكور جزء ماندگارترين سخنرانی‌های تاريخ است، درباره آن گفت: در اين خطابه مبانی فكری و ذهنی كه در ابتدای مطلب بيان شد، نيز مطرح شده كه از اين طريق می‌توان به اين بخش وارد شد.
رئيس پژوهشكده علوم و انديشه  سياسي افزود: در اين بخش حضرت زهرا (س) سعی كرده‌اند در خطابه خود نكات مهمی را مطرح كنند كه به يك بعد آن اشاره می‌شود. در اين خطابه تأكيد شده كه انسان‌ها بدون تمسك به وحی و جدای از رهبری الهی نمی‌توانند به سعادت و قرب الهی نائل شوند، تنها مسيری كه انسان‌ها برای رسيدن به سعادت و آرامش كه در تعابير دينی از آن به قرب الهی تعبير می‌شود، بايد طی كنند، مسير دين و رهبری دينی است كه اين رهبری در عصر پيامبر (س) برعهده خود ايشان و بعد از پيامبر توسط ائمه انجام شده است.
وی در ادامه توجه همه را به اين نكته جلب كرد كه اگر بحث‌هايی مانند توحيد، معاد، احكام اسلامی و... را كه حضرت زهرا (س) در اين سخنرانی مطرح كرده‌اند، بررسی كنيم، متوجه می‌شويم تماما بر محور رهبری و امامت استوار است. در روايات از رسول اكرم داريم كه 5 بنياد اساسی وجود دارد كه يكی از آنها ولايت است، ولی بر هيچ كدام به اندازه ولايت تأكيد نشده است.
حجت الاسلام لك‌زايی دليل اين امر را از نظر حضرت فاطمه (س) اين گونه بيان كرد كه با ولايت بحث‌های ديگر معنا و جهت پيدا می‌كند. اگر بحث‌هايی مثل نماز، زكات، حج و احكام از امامت جدا شوند، از آنها تفاسيری ارائه خواهد شد كه چيزی كه بايد از آنها مترتب شود؛ يعنی قرب الهی، حاصل نمی‌شود.
رئيس پژوهشكده علوم و انديشه  سياسي در ادامه دفاع از حق و حقيقت را مهم‌ترين و شاخص‌ترين ويگی سيره سياسی حضرت زهرا (س) عنوان كرد و افزود: ايشان هيچ چيز ديگری را جايگزين اين امر نمی‌كنند. بايد توجه داشته باشيم كه اگر فاطمه (س) به دفاع از امامت و ولايت و دفاع از پيامبر (ص) بر می‌خيزد، نه به دليل اينكه حضرت علی (ع) همسر ايشان و پيامبر پدرشان است، بلكه به خاطر اهتمامی كه دردفاع از حق و حقيقت دارند، می‌باشد.
از نظر اين استاد دانشگاه باقرالعلوم علت توجه ويژه رسول اكرم به فاطمه زهرا (س) نيز بواسطه همين ويژگی دفاع از حق و حقيقت است، چون منش و كردار ايشان مبين حق و حقيقت است.
وی با بيان روايتی از رسول اكرم (ص) كه در آن فرموده‌اند:« خدا با غضب فاطمه خشمگين می‌شود و با خشنودی او خشنود» افزود: اگر می‌خواهيم واقعا به آن حضرت اقتدا كنيم، بايد به سيره ايشان اقتدا كنيم و سعی كنيم اقداماتی انجام دهيم كه باعث خشنودی ايشان شود و از كارهايی كه باعث خشم ايشان می شود، پرهيز كنيم.
دکتر لك‌زايی لازمه اين كار را دفاع از حق وحقيقت ذكر كرد و گفت: لازمه دفاع از حق وحقيقت اين است كه با آنها آشنا شويم. برای شناخت حق وحقيقت پيامبر (ص) دو ميراث گرانبها برای ما به يادگار گذاشته اند؛ يكی قرآن و ديگری اهل بيت (ع) ايشان و ائمه هستند كه در رأس اهل بيت، حضرت علی (ع) و فاطمه (س) قرار دارند. اگر به اينها تمسك جوئيم، حق و حقيقت را به خوبی خواهيم شناخت.
بخش پايانی اين گفت‌و‌گو به چگونگی حضور زنان مسلمان در عرصه‌های سياسی و اجتماعی و چگونگی الگو گرفتن از سيره سياسی حضرت زهرا (ص) جهت حضوری آگاهانه و كارآمد در اين عرصه اختصاص داشت.
وی در اين‌باره اظهار كرد: متأسفانه اين واقعيت وجود دارد كه در اغلب كشورهای اسلامی زنان نقش مثبت و فعالی را كه در شأن يك زن مسلمان باشد، ندارند كه البته كالبدشكافی اين مسأله نيز نيازمند زمان و وقت بيشتری است.
رئيس پژوهشكده علوم و انديشه  سياسي مهم‌ترين علت اين امر را غفلت از الگوهايی كه بايد يك زن مسلمان داشته باشد، بيان كرد و افزود: الگوی زن مسلمان بايد حضرت فاطمه (س)، زينب (س) و كسانی كه در قرآن از آنها نام برده شده، باشند.
استاد دانشگاه باقرالعلوم با بيان اين مطلب كه وضعيت حضور زنان كشورمان در عرصه‌های مختلف اجتماعی و سياسی نسبت به ساير كشورهای اسلامی به مراتب بهتر است، ابراز كرد: البته اين وضعيت رضايت‌بخش نيست. اگر بخواهيم اين حضور يك مشاركت مطلوب باشد، بايد لوازم آن فراهم شود.
حجت‌الاسلام لك‌زايی اصلاح الگوهای شناختی، معرفتی و علمی زنان را از لوازم اين امر عنوان كرد و يادآور شد: زنان بايد بپذيرند كه الگوی واقعی آنها در عرصه‌های مختلف سياسی و اجتماعی می‌تواند حضرت زهرا و زينب (سلام الله عليهما) باشد.
وی د ر ادامه تأكيد كرد: بعد از رخ دادن اين امر و پذيرش موضوع، بايد اين الگوها را بشناسيم كه مراجعه به سخنرانی‌های آنها می‌تواند به ما كمك كند. حضرت زهرا (س) وقتی ضرورت اقتضا می‌كند چنان خطابه‌ای در جمع زنان و مردان مسلمان ايراد می‌كند كه هنوز هم بر تارك تاريخ هم به لحاظ فصاحت و بلاغت و هم به لحاظ محتوا و مضامين می‌درخشد. در مورد حضرت زينب (س) نيز همين مساله پيش می‌آيد و توانست با موفقيت پيام عاشورا را به مردم آن زمان تا جايی كه امكان داشت، برساند.
رئيس پژوهشكده علوم و انديشه  سياسي  با قياس وضعيت زنان مسلمان در حال حاضر با اين الگوها گفت: حال اگر چنين فضايی برای زنان حال حاضر ايجاد شود و از آنها خواسته شود كه پيام حق و حقيقت را به جهانيان انتقال دهند، آيا آنها می‌توانند به لحاظ محتوا و مضامين و فصاحت و بلاغت آنچنان خطبه‌هايی را ارائه دهند؟ اگر نمی‌توانند مشخص است كه در الگوبرداری غفلتی انجام شده است. لازمه انجام اين كار توسط زنان اين است كه نخست بپذيرند، می‌توانند چنين نقشی را داشته باشند و بعد از آن بايد در عرصه‌های علمی حضور فعالی د اشته باشند.
وی در پايان تصريح كرد: اگر زنان بتوانند در عرصه‌های علمی حضور فعالانه و خوبی داشته باشند، می‌توانند در حوزه مسائل روبنايی هم فعال باشند كه يكی از اين مسائل مشاركت سياسی است. لازمه مشاركت فعال سياسی، مشاركت علمی است. اگر سطح علم و دانش خود را افزايش دهيم، مشاركت ما نيز بالا خواهد رفت و غير اين صورت چيزی اتفاق خواهد افتاد كه نمونه آن را در كشورهای غربی شاهد هستيم و آن چيزی جز حضور نمايشی و لذت‌جويانه زنان در فعاليت‌های گوناگون جامعه نيست، امری كه در فرهنگ اسلامی مطرود است.

نوشتن دیدگاه