پوشیدن جامه پاک شهادت بر تن خسته
ات را تبریک می گوییم... و از تو می خواهیم برای عاقبت به خیر شدن یارانت
دعا کنی... و از تو می خواهیم شفاعت جماعت حزب الله استان را در دیار باقی
برعهده بگیری...
به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ در پی درگذشت «سردار سرتیپ دوم پاسدار حاج حبیب لکزایی» جانشین سپاه سلمان سیستان و بلوچستان، جمعی از همسنگران این سردار رشید، با انتشار دلنوشته ای با وی خداحافظی کردند.
متن این دلنوشته به شرح زیر است:
« شهدای عزیز ما و ایثارگران ما کسانی هستند که از همه خواسته های شخصی خود دل بریدند. این به زبان آسان است. فقط دل بریدن از پول و مال و سرمایه نیست؛ دل بریدن از عواطف است. شهید از مهر مادر، از سایه پدر، از لبخند کودک، از عشق همسر دل میبُرد و به سوی انجام وظیفه حرکت می کند. این جانبازان هم شهیدند. ایثارگران در هر جمعی از جمع های ایثارگران که هستند، در واقع قدم در وادی شهادت گذاشتند. خدای متعال عده ای را انتخاب کرد، رفتند، عده ای هم ماندند برای امتحان های بعدی؛ لیکن رتبه شهید و رتبه شهادت برای ایثارگران وجود دارد». (بیانات رهبر انقلاب در دیدار خانواده های شهدا و ایثارگران استان خراسان شمالی)
آری؛ شهادت سرمایه ای است سخت گرانمایه که هر کس توان دست یافتن به آن را ندارد...
شهادت شهدی است که تنها گلوی تفتیده از فراق یاران می تواند آن را درک کند...
و هم اکنون این شهد شیرین تر از عسل، در کام یکی از سربازان جان برکف حضرت امام خامنه ای گذاشته شده است...
«سردار عزیز حاج حبیب لک زایی» هم اکنون آرام آسوده است و با رفتنش جان یاران و همراهانش را به آتش کشیده... گویی شهید لک زایی این دوران بعد از جنگ را تنها به دنبال گم کرده اش در ریگزارهای سیستان و صحراهای بلوچستان می گشت... گویا بعد از شهادت یارانش در واقعه منطقه "پیشین"، دیگر تاب تحمل قفس این دنیا را نداشت...
آثار برجای مانده از سلحشوری هایش همچنان بدنش را می آزرد اما روحش به نوازش این دردها عادت کرده بود و تقلای پرکشیدن داشت... هر رزمنده ای که او را در نبردهای پیروزمندانه لشکر 41 ثار الله(ع) می دید، وی را شیر جنگنده ای می یافت که هر کس یارای حتی نزدیک شدن به وی را نداشت... اما هر جوانی که او را در حسینیه لشکر می دید لطافت این بزرگمرد و تواضعش او را مجذوب می کرد...
چه زیبا شهید لک زایی سال های پایانی عمرش را در کنار خدمت به لباس سبز سپاه، بنیاد مهدویت را برای فعالیت انتخاب کرد. چرا که او منتظر مصلح بود و خود نیز به گواه تمام یارانش صالح بود. تلاش داشت تا سال های آخر عمر پربرکتش را صرف آشنایی جوانان با مولا و مقتدایشان حضرت صاحب عصر (ارواحنا له الفدا) کند و چه زیباتر در لباس سفید، سربازی امامش را به پایان برد...
ما رزمندگان استان سیستان و بلوچستان و همرزمان شهید حبیب لک زایی ضایعه از دست دادن این فرمانده شهید و این غم بزرگ را به محضر حضرت ولی عصر(عج) و نائب برحقش و مراد همیشگی حاج حبیب، یعنی حضرت امام خامنه ای (مد ظله العالی) تسلیت و تعزیت عرض می کنیم.
ما با اعلام همدردی با خانواده این سردار شهید، خود را در غم از دست دادن این انقلابی حماسه آفرین نظام اسلامی ایران شریک می دانیم و برای خانواده این شهید و مردم شیعه و سنی استان که انصافاً خود را مدیون مقام این شهید می دانند از خداوند منان آرزوی صبر می کنیم.
و اما نمی دانیم به خود شهید چه بگوییم.... تسلیت یا تبریک؟
حاج حبیب!
می دانیم که تو زنده ای و نزد خداوند روزی می خوری. حتی از همه ما زنده تر...
می دانیم که این خیل عظیم عاشقان ولایت و شهادت را در این مراسم تشییع می بینی و نظاره گر هستی...
می دانیم که حرفهای زیادی داری که به «حاج قاسم میرحسینی» بگویی؛ سلام ما را هم برسان...
پوشیدن جامه پاک شهادت بر تن خسته ات را تبریک می گوییم...
و از تو می خواهیم برای عاقبت به خیر شدن یارانت دعا کنی...
و از تو می خواهیم شفاعت جماعت حزب الله استان را در دیار باقی برعهده بگیری...
از تو می خواهیم ما را در گره گشایی از مشکلات این استان کمک کنی...
و از تو می خواهیم که ما را هم به خود ملحق کنی...
جمعی از همسنگران سردار
شایان ذکر است سردار حبیب لکزایی که جانباز 73 درصد بود پس از 24 سال تحمل رنج و مرارت جراحتهای دوران دفاع مقدس ظهر روز سه شنبه 25 مهر 1391 در تهران به لقاء الله پیوست.
این پدر شهید، در طول سالهای خدمت خود، رسیدگی مجدانه به خانواده شهدا و ایثارگران را در کارنامه خود به یادگار گذاشت و اینک در فاصله یک روز مانده به سالگرد «شهدای وحدت سیستان و بلوچستان» به جمع یاران و فرزند شهیدش پیوست.