سپاه نیوز: امروز بیست و ششم
مهرماه، ساعت 8:20 دقیقه صبح، لحظه خونباری در تاریخ بلوچستان است؛ روزی که
چهل و چهار انسان در شهرستان پیشین، به خاک و خون کشیده شدند هنوز سه سال
بیشتر از آن حادثه شوم نمی‌گذرد.
یکی از آنان، شهید نورعلی شوشتری بود. فرمانده سپاه بود. سپاه جنوب شرق
کشور و فرمانده قرارگاه قدس سپاه در زاهدان و جانشین فرماندهی نیروی زمینی
سپاه و فرمانده هزاران قلب از رزمندگان خراسانی و فرماندار قلب بلوچ.
او یکی از کارآمدترین فرماندهان جنگ بودکه به واسطه شایستگی و شجاعت، با این که کسی سفارش او را به فرماندهی جنگ نکرده بود تا سطوح بالای فرماندهی در دوران جنگ ایران و عراق پیش رفت پس از جنگ هم که نشان سرتیپ تمامی بر شانه اش نشست، بیست سال با همان درجه خدمت کرد و پوتین از پا نکشید.
اهل پاپس کشیدن نبود، شهید هم که شد، فرمانده سپاه در دوران جنگ، محسن رضایی درباره اش گفت: "او سالار شهیدان سپاه است؛ به حق" یار دیگری هم به هنگام شهادت در کنار خود داشت؛ سردار رجب علی محمد زاده ، او هم بزرگی بود برای خودش.
حالا خاطرات و بسیاری از حرف هایی که درباره شوشتری، محمد زاده و دهها شهید دیگر گفته ثبت و تدوین شده در کتابی به نام " پیشوایان پیشین- شهیدان همبستگی" چاپ و منتشر گردیده .این کتاب قطور، جلد دومی هم دارد که در راه است؛ کتاب" سالار شهیدان- شهیدان همبستگی" که با محوریت خاطرات و زندگی نامه شهید شوشتری، به بررسی زندگی شهیدان همبستگی (همراهان شهید شوشتری) و ماجراهای مربوط به حادثه تروریستی 26 مهرماه سال 1388 در منطقه پیشین بلوچستان می پردازد.
شهید رجب علی محمدزاده فرمانده سپاه(تیپ) 110 سلمان فارسی سیستان و بلوچستان بود که در رکاب شهید شوشتری به شهادت رسید. او در آن روز معاون خود، سردار حبیب الله لکزایی را تنها گذاشت و عروج کرد؛ اما، که می دانست که لک زایی درست سه سال بعد در همین روز، خود را به فرمانده اش خواهد رساند؟
روحش شاد، مرد میدان بود؛ پدر یکی از شهیدان حادثه تروریستی تاسوکی. جانباز هم بود. جانباز شیمیایی دوران جنگ. مدتی هم فرمانده سپاه زابل بود. پیر بود و سپید موی، ولی از پای در نیامد و تا روز آخر ایستاد.
سرآخر هم مزدش را گرفت و رفت تا "عندربهم یرزقون" گردد.
پيام تسليت دبير ستاد احياء استان همدان