به مناسبت هفتمین روز شهادت سردار لک زایی
حافظه تاریخ از سالیان دور تا کنون، مردم سیستان و بلوچستان را مردمی غیور، بی باک و جان بر کف در راه تحقق آرمان های اسلام و انقلاب می شناسد و به یاد می آورد.
سخن گفتن در باب رشادتهای مردم سیستان و بلوچستان مجالی طولانی می طلبد اما در حد بضاعت وظیفه داریم از بزرگان و سرداران رشید اسلام یاد کنیم.
غیرت و شجاعت همچون خون در رگهای مردم این خطه جریان دارد و همین است که وقتی شهید آوینی مستندساز توانمند و مخلص دوران دفاع مقدس، در گفتگویی کوتاه از پیرمرد تکیده و کشاورز سیستانی می پرسد: " حاج آقا! اگر دشمن به این استان حمله کند چه می کنید؟" در پاسخ می بیند که پیرمرد با همان سادگی اما با صلابتی عجیب، بیل در دستش را بلند می کند و علیه دشمن رجزخوانی می کند.
سیستان و بلوچستان دیار سرداران رشیدی چون حاج قاسم میرحسینی است که باید وصف او را از همراهانش شنید. شیمون پرز ملعون، رئیس رژیم صهیونیستی در باره حاج قاسم سلیمانی می گوید: "خاورمیانه بر روی انگشت حاج قاسم سلیمانی می چرخد"؛ حال، این سردار پرافتخار سپاه اسلام درباره شهید میرحسینی چه می گوید؟ خوب است یک بار دیگر مرور کنیم؛
سردار سلیمانی درباره این سردار سرفراز سیستانی می گوید: "من واقعا اين را مي گويم كه در همه شهداي جنگ تحميلي خيلي دوستان بسياري داشتم اما در عملياتهاي مختلف هيچكس را مانند ايشان (شهید میرحسینی) نديدم . "
او به قدری شهید میرحسینی را قبول دارد که می گوید" من نمي دانم مالك اشتر هم در صحنه سخت محاصره جنگ مثل شهيد ميرحسيني بوده يا نبوده ؟"!!! این هم از شیرمرد سیستانی.
حال که رجزمان را خواندیم و از بزرگانمان گفتیم، از حال کنونی خود هم بگوییم. سرداران امروزمان کجایند و چه شدند؟
سردار لکزایی که حبیب چندین فرمانده لشکر از اوایل انقلاب تا به حال بود و متولی بسیاری از امور زمین مانده فرهنگی در استان، از سرکشی به مناطق محروم بلوچستان تا رسیدگی به وضعیت عقیدتی جوانان استان در حوزه مهدویت در مقابل چشمان بهت زده همه ما دار فانی را وداع گفت و سر به فلک سایید. شهادت سردار رشید اسلام باعث شد عده ای که حتی گوشه ای از ذهنشان را به این شخصیت والا اختصاص نداده بودند در حسرت فرو بروند.
و حالا استان ما مانده و تعداد معدودی از سرداران نظامی، فرهنگی و سیاسی که متأسفانه آن ها را هم سر به دار کرده ایم. روزی نمی شود که این مردان خدا طعنه ای از اطراف نشنوند و زخم زبانی را تحمل نکنند. بدون این که اندکی صبر پیشه کنیم و اندکی ثبات را سرلوحه کارمان قرار دهیم از هر بهانه ای برای تضعیف سردارانمان بهره برده ایم. خیلی زود یادمان می رود که رهبر فرزانه انقلاب در مطالب مهمی که در خراسان شمالی مطرح کردند از همان بجنورد تا شیروان، از ثبات گفتند و لزوم برقراری آن در جامعه.
شاید دردآور باشد اما بد نیست چشمانمان را ببندیم و لحظه ای تصور کنیم این ضایعه ای که برای مردم ما در از دست دادن شهید لکزایی به وجود آمد برای معدود بزرگان بومیمان رخ بدهد؛ آن وقت باز با بی حیایی فریاد واویلا سر می دهیم و در مدحش سخنرانی می کنیم یا بر سر خود می زنیم که چه کردیم و چه می توانستیم بکنیم!
حقیقت این است که سردارانمان را سر به دار کرده ایم و خود نمی دانیم...
سخن گفتن در باب رشادتهای مردم سیستان و بلوچستان مجالی طولانی می طلبد اما در حد بضاعت وظیفه داریم از بزرگان و سرداران رشید اسلام یاد کنیم.
غیرت و شجاعت همچون خون در رگهای مردم این خطه جریان دارد و همین است که وقتی شهید آوینی مستندساز توانمند و مخلص دوران دفاع مقدس، در گفتگویی کوتاه از پیرمرد تکیده و کشاورز سیستانی می پرسد: " حاج آقا! اگر دشمن به این استان حمله کند چه می کنید؟" در پاسخ می بیند که پیرمرد با همان سادگی اما با صلابتی عجیب، بیل در دستش را بلند می کند و علیه دشمن رجزخوانی می کند.
سیستان و بلوچستان دیار سرداران رشیدی چون حاج قاسم میرحسینی است که باید وصف او را از همراهانش شنید. شیمون پرز ملعون، رئیس رژیم صهیونیستی در باره حاج قاسم سلیمانی می گوید: "خاورمیانه بر روی انگشت حاج قاسم سلیمانی می چرخد"؛ حال، این سردار پرافتخار سپاه اسلام درباره شهید میرحسینی چه می گوید؟ خوب است یک بار دیگر مرور کنیم؛
سردار سلیمانی درباره این سردار سرفراز سیستانی می گوید: "من واقعا اين را مي گويم كه در همه شهداي جنگ تحميلي خيلي دوستان بسياري داشتم اما در عملياتهاي مختلف هيچكس را مانند ايشان (شهید میرحسینی) نديدم . "
او به قدری شهید میرحسینی را قبول دارد که می گوید" من نمي دانم مالك اشتر هم در صحنه سخت محاصره جنگ مثل شهيد ميرحسيني بوده يا نبوده ؟"!!! این هم از شیرمرد سیستانی.
حال که رجزمان را خواندیم و از بزرگانمان گفتیم، از حال کنونی خود هم بگوییم. سرداران امروزمان کجایند و چه شدند؟
سردار لکزایی که حبیب چندین فرمانده لشکر از اوایل انقلاب تا به حال بود و متولی بسیاری از امور زمین مانده فرهنگی در استان، از سرکشی به مناطق محروم بلوچستان تا رسیدگی به وضعیت عقیدتی جوانان استان در حوزه مهدویت در مقابل چشمان بهت زده همه ما دار فانی را وداع گفت و سر به فلک سایید. شهادت سردار رشید اسلام باعث شد عده ای که حتی گوشه ای از ذهنشان را به این شخصیت والا اختصاص نداده بودند در حسرت فرو بروند.
و حالا استان ما مانده و تعداد معدودی از سرداران نظامی، فرهنگی و سیاسی که متأسفانه آن ها را هم سر به دار کرده ایم. روزی نمی شود که این مردان خدا طعنه ای از اطراف نشنوند و زخم زبانی را تحمل نکنند. بدون این که اندکی صبر پیشه کنیم و اندکی ثبات را سرلوحه کارمان قرار دهیم از هر بهانه ای برای تضعیف سردارانمان بهره برده ایم. خیلی زود یادمان می رود که رهبر فرزانه انقلاب در مطالب مهمی که در خراسان شمالی مطرح کردند از همان بجنورد تا شیروان، از ثبات گفتند و لزوم برقراری آن در جامعه.
شاید دردآور باشد اما بد نیست چشمانمان را ببندیم و لحظه ای تصور کنیم این ضایعه ای که برای مردم ما در از دست دادن شهید لکزایی به وجود آمد برای معدود بزرگان بومیمان رخ بدهد؛ آن وقت باز با بی حیایی فریاد واویلا سر می دهیم و در مدحش سخنرانی می کنیم یا بر سر خود می زنیم که چه کردیم و چه می توانستیم بکنیم!
حقیقت این است که سردارانمان را سر به دار کرده ایم و خود نمی دانیم...
منبع: زاهدا نیوز