ای حبیب دل ما ار چه ز ما دور شدی
تو که خود نور بُدی بار دگر نور شدی
سفر هور نمودی و ز یاران ماندی
همه دانند که سی سال چه رنجور شدی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سروده ای از پرویز لکزاییان فکور
دیشب 92/1/8 حجة الاسلام والمسلمین دکتر نجف لک زایی دانشیار و رئیس محترم پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی و معاون فرهنگی مجمع جهانی اهل بیت به همراه دکتر شریف لک زایی و حاج سلمان لک زایی فرزند ارشد سردار سرتیپ شهید حاج حبیب به منزل حقیر تشریف آوردند. تشکر از لطفشان. صحبت های گوناگون و صحبت از فراق آن یار سفر کرده و صحبت از فرا خوان نخستین همایش یادواره سالگرد آن سردار شهید در مهر 92 .... . پس از رفتن آن عزیزان به بستر می روم اما خواب به سراغم نمی آید پشت کامپیوتر می نشینم و....
ای حبیب دل ما ار چه ز ما دور شدی
ای حبیب دل ما ار چه ز ما دور شدی
تو که خود نور بُدی بار دگر نور شدی
سفر هور نمودی و ز یاران ماندی
همه دانند که سی سال چه رنجور شدی
حور این هور بدیدی و تماشائی بود
عاشق و دلشده وصل به آن حور شدی
گرچه آن چشم یقین بین جهانبین نبود
گفت سلمان که یمینت به یسار جور شدی
هل حب الوطنت بر دل و دلها بنشست
زین سبب معرکه گردان همین سور شدی
تو که همگون شده بودی شهدا را عمری
حال گوئی که به خیل شهدا غور شدی
سال ها بر سر گلزار شهیدان رفتی
آخر الامر خودت موسی این طور شدی
من نه خود داغ جگرسوز تو در دل دارم
بلکه زخم جگر محرم و هر دور شدی
زودتر از من دلتنگ گذشتی رفتی
رفتی و بر شهدای تاسوکی پور شدی