بسم الله الرحمن الرحيم
يک حرف!
يک اصرار, يک پافشاری, از دولت ليبی؛
معمر قذافی: امام موسی صدر, مهمان ما بوده و از ليبی خارج شده و به ايتاليا رفته و اونجا بوده که ربوده شده.
يک فرمان!
يک حرف, يه اصرار, يک... از دولت ايران؛
حضرت امام خمينی (ره): ايجاد رابطه با رژيم معمر قذافی منوط به روشن شدن سرنوشت و بازگردانی امام موسی صدر.
يک خبر!
يه روز تو آسمون يک پرواز معروف به لاکربی رو می‌زنن و تموم مسافراش که از قضا چند تا آمريکايی و انگليسی هم داخلش بودن کشته می شن. دولت ليبی منکر ميشه که تو اين حادثه ما دخالتی نداشتيم, آمريکا و انگليس هم نمی ذارن که زياد طول بکشه و فورا دولت ليبی رو تحريم می کنن, کار به جايی ميرسه که دولت ليبی علاوه بر قبول کردن, دو دستی و با عذرخواهی غرامت حادثه ديدگان روهم پرداخت می کنه.
يک اتفاق!
30 سال پيش بود که يه ايرانی, يه عالم, يک فقيه, يک مجتهد, يه فيلسوف, يه منجی, به مهمونی معمر قذافی تو ليبی دعوت می شه و ميره و ديگه بر نمی گرده, الآن 30 ساله که خونوادش, مردم لبنان, جهان اسلام و رهبر ايران منتظرن که برگرده...
يک سؤال!
به نظر شما وقتی چند تا تبعه ساده آمريکايی و انگليسی کشته ميشن و دولت آمريکا و انگليس دست به تحريم او کشور می زنن, حالا فکر کنين اگه يک مسئولشون ربوده می شد, می ذاشتن تا 30 سال طول بکشه يا نه مسائل اقتصادی و تجاری و... رو مقدم می ذاشتن؟ يا اينکه ادامه رابطه هاشون رو منوط به روشن شدن وضعيت اون مسئولشون می ذاشتن؟
اسارت!
از طرفی هم وقتی نگاه می کنيم هر وقت دولت مردان ايران می خواستن يه رابطه ای با دولت ليبی داشته باشند اولين موضوعی که روی اون بحث می کردند و پافشاری داشتند قضيه امام موسی صدر بوده, و از هر رابطه اقتصادی و تجاری, برای ما مهمتر بوده, پس چه طوره مسئله امام موسی صدر بعد از 30 سال, هنوز مشخص نشده و يه خبر درست و حسابی از او نداريک؟! يا اينکه مسائل اقتصادی و تجاری مهمتر از مسائل سياسی شده! که در اين حالت به نظر می رسه ما ناخودآگاه صورت مسأله رو پاک کرديم و از مواضعمان عقب نشينی!
يک خواهش!
يه خواهش از دولت مردمی و مکتبی اصول گرا!
شمايی که تا حالا به فرموده مقام معظم رهبری (حفظه الله) بيشترين محبوبيت و مقبوليت رو بين مردم داريد و زحمات زيادی برای مردم کشيديد, آيا وقت او نرسيده که يک برگ زرين ديگه به افتخارات دولت نهم و انقلاب اضافه کنين و دل مردم ايران و خانوادش و خود اون امام رو شاد کنيد و بار ديگر خاری بر چشمان دشمنان قسم خورده اسلام خصوصاً آمريکا و اسرائيل باشيد.
حرف آخر!
آخر به اسارت دل حسرت زده خوکرد
شادم که دگر ياد گريز از قفسم نيست


عباسعلی خمری
جمعيت جوانان سردار شهيد عباسعلی خمری
زاهدان- دی 86

نوشتن دیدگاه