جدیدترین مطالب

شریف لک زایی، عضو هيئت علمی گروه فلسفه سياسی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، با ذكر اينكه اولويت‌سنجی در تحقق آرمان‌ها يك ضرورت است، گفت: نمی‌‌توان از بخشی از واقعيت‌ها و آرمان‌ها چشم پوشی كرد، لذا نيازها و امكانات بايد مبنای اولويت‌سنجی آرمان‌ها باشد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
انسانی كه در امور دنيوی نيازهای دنيويش تامين باشد از نظر دنيوی سعادتمند خواهد بود، از طرفی اين سعادت ممكن است اخروی باشد كه به علمی و عملی تقسيم می‌شود، در بخش علمی انسان وقتی سعادتمند است كه به كسب معارف و حقايق بپردازد و از خصايل و رذايل آگاهی كامل داشته باشد، جنبه عملی نيزاين است كه اطاعت الهی را محقق كند و آراستگی به فضايل و اخلاق زيبا را در خود تحقق ببخشد.
 
شريف لك‌زايی، عضو هيئت علمی گروه فلسفه سياسی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) با اشاره به مكاتب ايده‌آليسم و رئاليسم گفت: مكتب ايده‌آليسم بيشتر اخلاق‌گرا است و بر مباحث اخلاقی و غيرمادی تأكيد دارد و مكتب رئاليسم قدرت‌گرا است و به امور مادی و عينی توجه بيشتری نشان می‌دهد.

وی افزود: فارغ از همه ويژگی‌های اين دو مكتب و اشتراكاتی كه دارند می‌توان گفت واقع‌گرايی و واقع‌گرايان به امور دنيوی توجه زيادی دارند و از طرفی آرمان‌گرايان امور فرامادی را بيشتر مورد توجه قرار می‌دهند.

لك‌زايی عنوان كرد: در انديشه‌های اسلامی نمی‌توان تنها به يك مكتب و يك ديدگاه خاص نگاه كرد، رئاليسم و ايده‌آليسم به تنهايی جايگاهی ندارد، در آموزه‌های دينی وجه جمع اين دو مكتب مدنظر است و امر مادی و معنوی را باهم لحاظ می‌كند و هر كدام را در جای خود مهم می‌داند و نمی‌توان يكی را فدای ديگری كرد.

وی با ذكر اين نكته كه در زندگی اجتماعی و سياسی به امور معنوی و مادی هر دو نياز داريم، عنوان كرد: نمی‌توان يكی را به صورت كامل رها كرد، البته در فلسفه اسلامی مراتب سه‌گانه به عنوان مراتب حسی، خيالی و عقلی طراحی شده است كه بايد آنها به صورت گام به گام طی شود و يك سالك با طی اين مراحل به مراحل والای انديشه‌ای دست پيدا می‌كند.

عضو هيئت علمی گروه فلسفه سياسی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی افزود: در آموزه‌های فلسفی و سياسی بحث سعادت وجود دارد كه به عنوان يك مفهوم مورد توجه است، و دو وجه مادی و معنوی و واقع‌گرايی و آرمان‌گرايی آنجا لحاظ شده است؛ به طور مثال ملاصدرا وقتی بحث سعادت را مطرح می‌كند، در بحث مادی و دنيوی آن می‌گويد اين سعادت ممكن است جسمی باشد كه به صحت و سلامتی، شهامت و حسن و جمال اشاره دارد؛ يعنی جسم اگر در صحت و سلامتی و شهامت و حسن و جمال باشد از نظر جسمی انسان سعادتمند می‌شود.
 
وی اظهار كرد: انسانی كه در امور دنيوی نيازهای دنيويش تأمين باشد از نظر دنيوی سعادتمند خواهد بود.
 
از طرفی اين سعادت ممكن است اخروی باشد كه به علمی و عملی تقسيم می‌شود، در بخش علمی انسان وقتی سعادتمند است كه به كسب معارف و حقايق بپردازد و از خصائل و رذايل آگاهی كامل داشته باشد. جنبه عملی نيز اين است كه اطاعت الهی را محقق كند و آراستگی به فضائل و اخلاق زيبا را در خود تحقق ببخشد.
 
عضو هيئت علمی گروه فلسفه سياسی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با اشاره به مسئله شقاوت گفت: در شقاوت از نظر جسمی فرد مريض و ضعيف و ترسو است و در تأمين نيازهای زندگی خود نيازمند به ديگران است و از نظر اخروی نيز در بعد علمی از معارف اصيل الهی و انسانی محروم است و توفيقی بر اطاعت خداوند نخواهد داشت.

لك‌زايی عنوان كرد: در آموزه‌های دينی جمع اهداف مادی و معنوی مورد نظر است و نمی‌توانيم به خاطر آرمان‌ها از واقعيت‌ها بگذريم و نيز نبايد به دليل برخی واقعيت‌ها آرمان‌ها را فراموش كرد. بايد اين مسائل اولويت‌بندی شود، هر آرمانی برای اجرايی شدن با توجه به نيازها و امكانات بايد محقق شود؛ يك اولويت‌سنجی در تحقق آرمان‌ها مورد نياز است.

عضو هيئت علمی گروه فلسفه سياسی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی افزود: انسان يك سری نيازهای ضروری مادی دارد كه بايد تأمين شود، با رفع اين ضرورت‌های اوليه انسان می‌توان گام‌های بعدی را بردارد، انسان بايد ابتدا از نظر جسمی در صحت و سلامت باشد تا بتواند آرمان‌ها را پيگيری كند.

وی در پايان عنوان كرد: انسان بايد از توان و امكانات خود به درستی استفاده كند، اگر آرمانی در زمان حاضر تحقق آن امكان‌ناپذير است بايد به دنبال آرمان‌هايی بود كه می‌توان در زمان كنونی آنها را تحقق بخشيد، البته اين به معنای فراموشی بخشی از آرمان‌ها نيست.
 

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید