گپ و گفت

او نیز گذشت از این گذرگاه
و آن کیست که نگذرد از این راه

دکتر علیرضا صدرا نیز روی در نقاب خاک کشید و آسمانی شد.
او را از آغاز دوران نمایندگی مجلس چهارم می شناختم شخصیتی فهیم و فروتن و توسعه اندیش داشت و همواره در فکر آینده ی بهتر و پیشرفت و تعالی دزفول بود.
نگاه بلند و ملی او ، روحیه مردمی و فروتنانه او ، تعامل سازنده با تمام گروه ها و جریان های فکری از او شخصیتی بسیار موجه و دوست داشتنی ساخته بود.
دکتر صدرا از چهره های کم مانندی بود که با ذهنی گشوده و آغوشی باز با هر دیگری برخورد لطیف و گرمی داشت و با رواداری و احترام ، اندیشه های متفاوت و متکثر را برسمیت می شناخت.
صدرا اهل گفتگو بود در کلام و کردارش گوهر صداقت و خلوص تجلی بارزی داشت.
به ظرفیت های علمی و سرمایه های فرهنگی دزفول بسیار باورمند بود و توسعه شهرستان را در سایه همدلی و هم پذیری همه ی نیرو ها و جریان های دلسوز می دانست.
دکتر صدرا اگرچه به خاطر اشتغال در دانشگاه تهران در پایتخت می زیست اما هرگز مردم شهرش را فراموش نکرد.
او شخصیتی علمی و منشی اخلاقی داشت و با زندگی ساده و سالم هرگز گرفتار قدرت و ثروت نگردید.
مردم دزفول بواقع انسانی بزرگ و چهره ای فرهیخته و محبوب را از دست دادند و البته خاطره و خدمات ارزشمند او همیشه بیادماندنی خواهد بود.
خداوند روح این مومن وارسته را مشمول الطاف خود گرداند و به بازماندگان و دوستانش صبر و آرامش عطا نماید.

نوشتن دیدگاه